Ressam

güvercinlerle taçlanmış başını okşadı İstanbul'un çingene
kadın papatya tacını düşürdü
kadın güvercinleri merdivenlere dizdi

Ey İstanbul..
giden gemilere adını verdiğim
beni çağıran..

yine acıya düştü bir çocuk
kıyısına iliştiği dünyanın
sarı çiçeklerine yağmur yağıyordu

yine acıya düştü bir çocuk
ressam acıyı boyadı sonra
düşe yordu kendini ressam

ben geçmişi uyuttum ninnilerle
benden başka sandım herkesi
eskittiğim acılar
eskitemediğim acılar
hepsini birden karmakarışık düşündüm

takvimlere bakmadan
kalın düşler boya dedim ressama
şehirde yas tutulmaz
acı duyulmaz dedi

acıyı da tabloya sakla dedim
ben bir nehre düşer giderim

Rengin Özesmi