Hayatımızı sürdürmek içindi verdiğimiz alın terleri, yıllarımızı hesapsızca harcarken acımasızlıklara, varmış yokmuş yaşam derken boş vermişlikle, sadece yorgun düşerdik yattığımız yere yüz üstü ay..
Ormanın sesi karanlığa karıştı, oysa ağlamaların sessizdi karanlığa karşı. Umut yaşamın kora basılmış hali, öylesine düşler, öylesine nefes almalar, tüm unutulası ardı arkasında bekleyişte, ki yaln..
Gitme… Bir daha asla gitme, avuçlarımızın içindeki sıcaklığı bırakarak gittin ya, bir daha asla gitme… “Bir kere gidilir” derdin ya bana ve hiç gitme, ama benim yalnızlığımda, sensizliği ya..