Hayatın ne kadar çabuk geçtiğini, insanın en fazla hissettiği yaştayım Baltalimanı Behçet Kemal Çağlar Lisesi ve Nişantaşı Kız Lisesini mecburiyetten karma bir şekilde okumaya çalıştım. Ancak doğruyu söylemek gerekirse aklım okumakta olmadı hiçbir zaman. Bu yüzden kendimi birdenbire çalışma hayatının içinde buldum. 13 yıldır çalışmış olduğum işim adeta ikinci ailem gibi oldu. Özel bir şirketin (saç sağlığı) yönetici asistanıyım. Yaptığım işi çok seviyor, zaman zaman bir o kadar da daralıyorum. İnsanların isteklerine cevap vermek ne kadar güzel bir şey olsa da, farklı karakterdeki insanlarla uğraşmak bir o kadar zor. Çok bunaldım, sıkıldım ama hiç bir şey için hayattan vazgeçmeye değmeyeceğini geç de olsa anladım. Sevginin gücüne o kadar inandım ki, bazı şeyleri kaybetsem de aslında çok şey kazandım. Tek kaybettiğim şey güvenim oldu. Hayatı içimden geldiği gibi yaşıyor, o an canım ne istiyorsa onu yapıyorum. Bowling kukalarını hayatımdaki engeller gibi görüyor, onları devirerek içimi rahatlatıyorum. Arkadaşlığı, dostluğu menfaat olmaksızın yaşamayı diliyor, herkesin hakettiği yerlerde olduğuna inanıyorum. Yaşadıklarımı ve hayallerimi kağıda dökerek rahatladığımı hissediyorum. Herşeyi denerim; ama yapabildiklerimi yaparım... Herkesin olduğu gibi benim de üç kişiliğim var. Ortaya çıkardıklarım, sahip olduklarım ve sahip olduklarımı sandığım..

Herşey sevgiyle....