Sınırları olmayan, bazen çılgın bazen de durgun ama hep ileriye doğru sağlam adımlarla yürümeye çalışan, hayata hep olumlu bir düşünce anlayışıyla bakmayı seven... Önce kendini mutlu edebilen ve bu mutluluğu da olabildiğince çevresine aktarmaya çalışan... Yaşamın olağanüstü bir sistemin parçası olduğuna inanan ve gözlerini açtığı her gün, bu sistemi biraz daha anlamaya çalışan yaramaz küçük bir kız çocuğuyum... Yaşadığım her olayda, hep o içimde kaybetmek istemediğim çocuksu masumiyetimi insanlara duyduğum sevgi-saygı ve en önemlisi de hoşgörü penceresinde birleştirerek gülümsemeye çalışıyorum... Olan ve olacak her şeyin bu sistemin bir parçası olarak olması gerektiği gibi işlediğine duyduğum sonsuz inanç ve güvenle... Yaşayabilmek, düşünebilmek, yazabilmek ve paylaşabilmek adına... Paylaşmak, bence yankının sosyolojideki ismi... Bağırdıkça sana kat ve kat geri gelen ses dalgalarının o muhteşem dansı gibi... Seni hayretler içinde bırakan, şaşırtan ve bir o kadar da sevindiren...