Öyle sanıldığı kadar az değildir umutlarım. Küçük evrenlerim vardır, adları hep aynı olan. Öğretmenim ben. Kimi zaman çocukluğumun şarkılarıdırlar. Kimi zamansa, yutkunamadığım düğümlerim. Sonsuz ha..
Yıllara meydan okumaya çalışmak niye? Neye isyanlar? Dön içine de, bir gör halini. Terzi misaliyim, kendi söküğünü dikemeyen. Ayakkabımın bağından kurtulamayan çocuğum ben. Andı yaşanan, serinlikti..
Gecenin türküsünde; maviydi, yeşildi derken, gözlerinde kaldı gecenin rengi. Karşımda dolunay... Uzaklardayken oralarda alnının teri ile; karmaşık hayatlara kafa yorarken, öpülen resimlerle , duala..
Lacivert bir pantolon. Beli çarpraz işlemeli, sarı simli. Ucunda üç renk boncuk. Zar - zor geçinen ailelerdeki çocuklardan , farklıydı benim çocukluğum... O yıllar, bermudo pantolonlar modaydı. Her..
Kapılmışken herkes, hepimiz bir yalanın peşine, tıpkı sınıfımda işlediğim, "Rüzgarın Yaramazlığı" gibi, savrulduğumuzdan habersizce... Hep bizden beklenen; yalandan gülücükler, yavandan dokun..
Hani Adile Naşit, Münir Özkul, Halit Akçatepe’nin oynadıkları; ahşaptan iki katlı, kimi zaman hüznün, kimi zaman umudun , ama sevginin yaşandığı evlerin filmleri vardır, hatırladınız mı? Hep imr..