Dertliyim be dostlar!

Ne garip bir ülkeyiz…

Son yıllarda yaşadıklarımız şaka gibi.

Ya da bir kâbus,

Yok yok bunlar kamera şakası bence…

Şimdi yatacağım ve sabah uyandığımda bunların bir rüya olduğunu göreceğim.

Nerde…

Sabah kalkıyorum ki,

Yaşadıklarım yaşayacaklarımdan daha iyi sanki…

Dünkü halime şükrediyorum…

Yarınımı planlayamıyorum bile…

Ne oluyor ya, bir anlam veremiyorum ki? Birisi bana “Allah aşkına ne oluyor” açıklasın.

Ülkemde dönen karabulutlara bakarak “Kim? Neden? Nasıl? Niçin?” gibi soruları soruyorum kendi kendime, cevap da bulamıyorum.

Siyasetten hiç anlamadığımı anlıyorum…

Nasıl anlayayım ki? Hayatımda hiç siyaset dersi almadım. Anlamamam normal tabi ki diyorum ve kendimi avutuyorum.

Televizyonu açıyorum, sanki gözümün içine baka baka birileri yalan söylüyor. “Ya ben bu adamı tanıyorum diyorum, düpe düz yalan söylüyor” biliyorum. Amma velakin, hiç kimseyi inandıramıyorum, herkes sen nerden bileceksin ki diyorlar, susuyorum…

Dizileri izliyorum, her şeyin karıştığını, yalanların beyazlaştığını söylüyorlar. “Allah Allah diyorum, yalanın beyazı damı olurmuş”, sen karışma diyorlar. Koca koca senaristlerden daha mı iyi bileceksin diyorlar, sessizliğe bürünüyorum.

“Ahlaksızlığı bize yutturmasınlar diyorum, bakın ben bile etkileniyorum. Yarın çocuklarımız çok daha fazla etkilenecekler, davranışları değişecek, Ahlaki erdemlerini kaybedecekler” diyorum”. Sen karışma diyorlar.

Tuttuğum takımı rahat söyleyemiyorum, ağzımı sımsıkı kapatıyorum ki karşı taraftardan bir küfür yemeyim, sordukları zaman küçük bir manevra ile soruyu başka bir yöne kaydırıyorum.

Seçim bitti diyorum, artık herkes kendi görevini yapsın, ülkemiz rahat etsin, bizler rahat edelim. Asıl seçim şimdi başlıyor diyorlar. Bir anlam veremiyorum…

Felaket tellalı olmayın diye avazı çıktığım kadar bağırıyorum, duymuyorlar. Ya da duymamazlıktan geliyorlar, hatta “felaket tellalları” daha fazla rağbet görüyor.…

“Hepimiz ülkemize sahip çıkalım, yatırımlar artsın, iyiye iyi kötüye de kötü diyelim diyorum”, sen işine bak diyorlar…

“Suriye diyorum, Irak diyorum, Arakanlı Müslümanlar diyorum, dünyanın her yerinde ki mazlumlar diyorum”, ne yapabiliriz ki diyorlar…

Dertliyim be dostlar, dertliyim…