Gidene ve kalana dair...

Bu satırları Akdeniz'in maviliğini her zaman yeni ilhamlara gebe bırakacağını düşündüğüm bir adada nöbet tutarken, yere atılan bir kağıdın arkasına yazıyorum. "Gitmek" mi daha kolay, yoksa "kalmak" mı? Ya da hangisi daha çok acı verir?

Bence kalmak...

Neden mi? Çünkü gitmek zaten devrimci bir eylemdir ve giden gidişin kaybettireceklerinden yoksun kalmayı göze almıştır. Kalan ise düzenden yanadır ve acı çekecek cesareti olmadığından "kalan"dır.

Peki "giderken kalmak" ya da "kalırken gitmek" mümkün müdür?

Tolstoy'un dediği gibi; nasıl "ağlamak için ille de gözden yaş akması" gerekmezse; "gitmek" için sevginin bitmesi, "kalmak" için de sevgi tohumlarının yeşermeye devam etmesi gerekmez. Çünkü "gitmek" ve "kalmak" verilen kararın imgeleminden başkası değildir. Yani salt birer kelimedir. Aslolan insanın yeni duyguların tadına bakmaya dair onu alışkanlıklarından ve mutluluklarından koparabilecek denli cesarete sahip olup olmadığı ya da inşa ederken katlanılanlara olan saygısının hatrına sahip olunanla yetinme erdemine erişip erişemediğidir.

"Gitmek" ve "kalmak"...O iki kelime aslında farkında olunmasa da birbirinin izdüşümüdür. Birer devinimdir. Dünya, senin gittiğin yönün tersine dönüyorsa eğer, hayatta seni taşıyan yürüyen merdivene tersten binmişsin demektir ve istediğin kadar git ya da kal tüm çaban nafiledir...

(BURAK ERSOY)