Harembe ve çocuk

Hayvanat parkında vurularak öldürülen bir Maymun ve kurtarılan bir çocuk yüzünden Amerika tartışıyor.

 

Çocuğu savunanlar, maymunun katlını protesto edenler. Başka bir tarafta nesli tükenenler grubu içinde sayılan olay maymunu vahşi ve tehlikeli bulanlar. Bu arada ateşe körükle gidenler, insan duygularına vuranlar, hayvan severler, doğa severler; demeçler, açıklamalar, nutuklar, gösteriler ve sosyal medyada, ihmalden dolayı çocuğun ailesinin yargıya havalesini ve cezalandırılmasını isteyenler.

İnsan bu, kutuplaşmaya görsün, ne yapacağı, ne diyeceği belli olmaz. Kutuplaşanlarla başa çıkmak zor.

 

Her şey, geçtiğimiz hafta sonu Amerika’da Çinçinatı- cincinnati hayvanat parkına ziyarete giden bir ailenin beraberlerinde getirdikleri bir çocuğun yukarıdan bakarken bir gorilin ayakları dibine düşmesi ile başlıyor. Gorilin bulunduğu ortam dört metre yükseklikte ve içinden su akan ve  ağaçlar bulunan doğal vadi görünümünde bir yer.

Suyun içindeki goril, ayağının dibine düşen çocuğu görünce önce koklayarak ayaklarıyla dokunuyor ve sonra bir kaç saniye içinde çocuğu tuttuğu gibi ağaçların altına götürüyor. Hayvan bu, ne yapacağı nasıl davranacağı belli olmaz.  

 

Yukarda, başta çocuğun ailesi olmak üzere, insanlar şaşkın bir şekilde korkuyla bağırıp, çağırıyorlar. Yine saniyeler içinde maymun ve çocuk ağacın arasından görünüyor. Bu kez maymun çocuğu beton duvarla çevrili bir köşeye alıyor. O arada bir silah sesi duyuluyor ve park görevlileri tarafından maymun öldürülüyor. Ve bu durum 17 yaşındaki Harembe adlı maymunun sonu oluyor. Harembe nesli tükenmekte olan hayvan grubundanmış. Amerikan ciddi gazete haberlerinden anlaşıldığına göre, olay üstüne bugünlerde Amerika, hop oturup hop kalkıyor ve tartışma başlıyor. Ne Trump, ne de Clinton kimsenin gözü yok seçimde meçimde.

 

Sosyal medyada kampanyalar, gazetelerde televizyonlarda boy boy resimler, haberler ve haberlere yorumlar. Yirmi dört saat geçmeden Washington Post’da konu ile ilişkin bir habere iki binden fazla yorum. Facebook'ta iki satırlık bir yazıya kırkbeş bin beğeni.

Bir yanda, “ hayvan uyuşturulsaydı, öldürülmeden kurtarmanın çaresi yok muydu, elektro şok verilseydi” diyenler.

 

Öte yanda, çocuğun ailesini suçlu bulanlar, maymuna üzülenler, “ ah güzel hayvan, insanların aptallığı ve ihmali yüzünden canından oldun”

Ah, diyorum kendi kendime, tuzu kuru insanlar.

Ne açlık, ne terör, ne savaştan kaçan çocuklar ne de kutuplaştıran kör siyaset… Hiçbir şey ilgilendirmiyor onları.

 

 

Hüseyin Seyfi