Hastayla Acı Çekmez Cenazede Üzgün Durmazsak Saygısızlıkmış, Ne Yapalım Biz de mi Tabuta Girelim?

Hasta ben değilim ki niye acı çekeyim?

Hastaya tedavisi falan için yardım edilir ama hasta insanlar yüzünden etrafındaki kimselerin hayatlarında değişiklik olması doğru değil.

Eğer bu doğruysa valla sağlam insanlar da yandı çünkü içimizden birileri sürekli hastalanır.

Yakının ya da sevdiğin kimse hastalanırsa doğal olarak üzülürsün ama yani onunla birlikte hayatın kararmaz. Böyle bir şey olursa birimizin hastalığı hepimizin hastalanması demektir.

İyileşmeyecek ömür boyu gidecek hastan var, ömür boyu üzülecek misin?

Aynı acıyı duymaz üzüntülü görünmezsen sevmiyormuşsun, saygısız duygusuzmuşsun.

Doktor değilim bir şey değilim ne gelir ki elimden ne yapayım yani! Elimizde olmadan üzülürüz ama bunun da bir sınırı var.

Toplum öyle görüyor, hasta da öyle görüyor, “Benim için üzülmedi demek ki beni sevmiyor”

Hasta yakınından çok hasta kişinin anlayışlı olması lazım. Valla ben hasta olsam ihtiyacım olan şeyler sağlansın kimse yanımda olmasın. Hatta insanları üzmemek için bunu özellikle isterim.

Siz ağlayıp üzüntülü durmakla hastanın acıları azalmaz. Cenazede zaten kişi ölmüş gitmiş ağlasan ne olur gülsen ne olur ama zaten üzüntülü olursun.

Bu konuda beni çok eleştirirler… İşte baban öldü de cenazesinde ağlamadın. Allah rahmet eylesin,  ömrünü yaşamış 90 yaşında adam yatağında vefat etmiş neyine ağlayacağım! Ama 43 yaşında dağ gibi bir delikanlı kalpten öldü, tanışıklığım da yoktu çocuk gibi ağladım ama gözyaşlarımı kimse görmedi tabi!

Üzülecek hastalar olabilir, ağlanacak insanlar olabilir, illa yakınınız olması da gerekmez. Ama bunlar da bir yere kadar. Öyle her hastaya ölüye ağlayıp üzülmemiz gerekirse biz hiç gülemeyiz ki.

Ben bu konuda mesela oldukça rahatımdır… Çok ekstrem durumlarda o da belli bir süre… Siz üzülmeseniz bile yürek ağlar zaten. Ama her şeye üzülüp ağlayan, hayatı onun bunun acısına üzülmekle geçen bir de öyle olmadığın için seni eleştirenler var. Kardeşim hayatın hastası ölüsü biter mi? Biz bu dünyaya ağlamaya mı geldik?