Kişilik bölünmesi

Toplumda yaşayan her birey kendisini farklı biçimlerde ifade etmek ister. Kimisi yüksek azim ve çalışkanlıkla başarı elde ederek toplumda saygı uyandıran yer edinerek, kimi maddi gücüne güç katarak; ‘’ben işte buyum’’ diyerek kendisini ifade etmiş olur.

Olayın diğer bir yüzüne bakacak olursak, yukarıda saydığımız durumlardan hiçbirisini gerçekleştirememişolan birçok birey, egosunun yaşamış olduğu açlığı doyurmak için kafasının içinde, yaşadığı hayatın dışına çıkarak, olmak istediği dünyayı oluşturur. Kafasında oluşturmuş olduğu hayal dünyasında herşey yolundadır, kişi gayet mutludur. Çünkü açlığını hissettiği herşeye kolaylıkla ulaşabilmektedir. Birey belli bir zaman sonra olduğu ve olmak istediği kişilik bölünmesinde, hayal dünyasındaki hayata giderek daha çok inanmaya başlar. Öyle ki yürüyüşü, oturuşu, insanlara hitap şekli, kibir dozajı artık hayal dünyasına hizmet eden hizmetkarlardır. Giderek kişiliğinden uzaklaşır hale gelen birey özsaygısını yitirir. Gerçek sandığı dünyasında aşırı güven duygusu pompalayarak hayali karakterini daha fazla büyütür. Hayali dış düşmanlar oluşturmaya başlar. En büyük düşmanının kendi egosu ve kendi cehaleti olduğunu aklının ucundan geçirmez bile.

Ve örnekleri açmamız gerekirse birçok durumların ve psikolojik olarak tedavi görmesi gereken birçok bireyin ne kadar da çok var olduklarına şahit oluruz. Yaşam, başkalarının hayatını yaşamak için çok kısa. Bizler ne istediğini, nereye varması gerektiğini, yolunu ve kendisini nelerin gerçekten mutlu ettiğini gerçekten bilen birey ne kadar olabilirsek, hayattan alacağımız zevkte o denli büyük olacaktır.