Kurdi bir çığlık

Şarap, tütün, kaçak çay kokusunu sırtlanmıştı rüzgar.

Toprak damlı, güneşe bakan evlerde çiroklar anlatılırdı.

Köpek havlamaları çığlık sessizliğinde kaybolurdu.

Sonra;

dağlardan kurşun sesi yayılırdı: belli-belir(siz)!

Tutuşurdu yüreklerin bamteli.

kül olurdu secdeye duran baba.

Ağıtlar yakılırdı dağlara doğru,

Doğa sus-pus olup mahçup olurdu insanlık; 

ve ona ait ne varsa.

Kırılırdı kardeşlik kapıları :komutlar eşliğinde!

Yere yatırılırdı onurlar,

talan edlirdi umudlar.

ve;

Tek sevdanın sevdalıları yalnızlaşırdı.

Çığlık olunur analar, tükenirdi bir damla göz yaşında.

Acılar kalırdı geriye,

Kar altında kalırdı duygular,

Artık tek mevsimi yaşardı ülke...

ve;

Dağlara sevdalanılırdı kabus-i  kışın baharında.

Sarı mekaplılar direnmeye koşardı.

O zaman doğardı işte: 

analarının gözlerinin kızıllığında halay çeken çocuklar.