Ne zorsun sen bee hayat!

Küçükken büyümek isterdim,ama şimdi ise küçük kalmak istiyorum. Çünkü hayat sandığımdan da zorlaşıyor,hep bir karamsarlık,umutsuzluk,adam akıllı güne mutlu başlayamıyorum. Her sabah "Günaydın hayat acaba bana bugün neler yaşatacaksın" diye uyanıyorum.

Aslında çevremdeki insanlara bakıyorum hayata tutunmak için ne yol katetmişler helal be diyorum.Bide kendime bakıyorum aynanın karşısına geçip "sen ne yol kat ettin bee cadı" diyorum elde ne var peki sıfır koca bir sıfır var.

Şu yaşadığım hayata hiç bir şey yapamadım ki... 

Daha büyümedim bee hayat daha yolun başındayım bismillah daha durr sen özgecim ben sana neler yaşatacağım bu hayatta diyor sanki altan altan sinsi sinsi gülüyor sankim bana :(  

Yolun bence daha başındayım...

Yaş 18 ruhum 45 yaşlı teyzeler gibi hayattan soğudum resmen....