Hepimizin için de hiç kimsenin bilmediği bir hayat var.Herkese karşı mutlu görünürüz,huzurlu,yüzümüzde gülümse hiç eksik olmaz. Ama içimizdeki o "yangını,mutsuzluğu,her gece yatağımıza gidip iki bü..
Çaresiz olduğunuz anlar oldu mu sizde de? Ben baya çaresizim, ne yapacağını bilemeyen hayata nereden nasıl devam edeceğimi bilmiyorum. Böyle hiç bilmediğim bir şehirdeymişim gibiyim kimse..
Bu hayatta o kadar çok şey öğreniyoruz ki her öğrendiğimiz bir bilgi bizi farklı ufuklara açıyor Bunun en güzeli ise "Keşke" dememeyi ögrenin karşınıza kim çıkarsa çıksın."KEŞKE" çıkmasaydı..
Küçükken büyümek isterdim,ama şimdi ise küçük kalmak istiyorum. Çünkü hayat sandığımdan da zorlaşıyor,hep bir karamsarlık,umutsuzluk,adam akıllı güne mutlu başlayamıyorum. Her sabah "Günaydın hayat..
Ben kış çocuğum herkese karşı soğuk ısınamayan bir kışım. Bazen de yağmurum özgürüm, ruhum serbest, mutluluk saçıyorum. Bazen de şimşek gibi oluyorum öfkelenmem dinmiyor, çok kızıyo..
Okur, yazar, söyler, bazende senin sesin olur, sevgi dolu, mutlu olmaya çalışan bi'ilginç ..