Hepimizin için de hiç kimsenin bilmediği bir hayat var.Herkese karşı mutlu görünürüz,huzurlu,yüzümüzde gülümse hiç eksik olmaz. Ama içimizdeki o "yangını,mutsuzluğu,her gece yatağımıza gidip iki büklüm olup hıçkıra hıçkıra ağlarız sessizce ama kimsenin duymasını istemeyiz,susarız" işte kimse içimizdeki o hayatı bilemez
Her insanın derti vardır ama açamaz kimseye,sadece "ya sabır " deriz
Bazen isyan ettiğimizde olur niye bu benim başıma geliyor,hak edecek ne yaptım,çevrendeki insanların yaşamına bakarız kıskanırız ne güzel hayatı var mutludur şimdi deriz
Ama gerçekten mutlu mudur ? Bazen gitmek isteriz ama uzaklara hemde çok uzaklara belki orada toparlarız kendimizi,yada sokağa çıkıp ağlarız,bağırız sesimiz kısılana kadar çünkü bizim hiç bilinmeyen bir hayatlarımız var içimizde o hayatları biriktirmişizdir,yıkmaya çalışırız ama olmaz o hayat büyür büyür sonra o hayatla birlikte durur gerçek hayatlarımız
Güçlü durmaya çalış olur mu ? biliyorum zor gelecek sana ama güçlü olmaktan başka çaremiz yok. Kimse seni sevmese bile ben seni seviyorum belki senin hiç bilmediğin bir dostunumdur. belki bir kafede oturup içimizde ki o hayatları dökeriz kim bilir.