Türkçe

Tutuşur

Karamanoğlu Mehmet Bey

Sokak meydan kent

 

Yol alır düşler

Durulur gün

Sözcük tümce

 

Ulusdilim Atatürkçe 

 

Yapıtlarıyla yol gösteren önemli bir dilbilimcimiz Doğan Aksan, 

 

“Yeryüzünde insanoğlu konuşmaya, sözle anlaşmaya başladığından beri sürekli olarak yeni sözcüklere gereksinme duymuştur. Uygarlık gelişip kültür alışverişleri arttıkça yeni ve yabancı kavramlara

karşılık bulmak gerekmiş, yeni dinler, yeni kültürler de yeni terimler, yeni kavramlar getirmiştir.

 

Bugün şöyle diyebiliriz: Her dil sürekli olarak yeni sözcükler yapmak zorundadır. Bu yola gitmezse, başka dillerden alacaktır. 

 

Bilimde, teknikte ve öteki alanlardaki gelişmeler her gün 

yeni kavramları doğurduğu için her dilde bunlarla ilgili yeni terimler belirmektedir.” ***

 

Bu alanda sorumluluk duyan dilbilimcileri, yazar ve ozanlar, 1983’te kimliği değiştirilen Türk Dil Kurumundan ayrılan Türkçe sevdalıları Çağdaş Türk Dili çevresinde, Sayın Ahmet Miskioğlu’nun çıkardığı Türk Dili Dergisi‘nde yazan yazar ve ozanlar Türkçenin kendi sözcükleriyle yaşamın her alanında var olduğunu gösteriyorlar.

 

Ahmet Miskioğlu şimdi yok aramızda. 25 yıl çıkardığı Türk Dili Dergisi çıkmıyor artık.Şimdi ah, vah diyebilirsiniz..... 

 

Ancak dün olduğu gibi bugün de Türkçenin gelişmesine karşı duranlar bulunmaktadır. 

 

Türkçe kök ve eklerle sözcük türetmeyi “uydurmacılık” sayanlar 

 

“sözcük, sözlük, seçenek, görenek, örnek, denetmen, öğretmen, sayman, çevirmen

 

sözcüklerine karşı çıkmışlardı. 

 

Bunlara karşı çıkanlar neyi savunuyorlardı:

 

“cameşûy-çamaşır, 

guuşe-köşe,

nerdubân-merdiven, 

cehârşenbih – çarşamba, 

pençşenbih – perşembe”**** 

 

Bu sözcüklerin hiçbiri Türkçenin kurallarına göre oluşmamıştı. 

 

İşte asıl uydurma bunlardı. 

 

*** Doğan Aksan, Türkçenin Gücü, s.23

 

**** Türkay Korkmaz, Türkçeyi Savunmak Görevi, Türk Dili, Ekim 1981, sayı 358, s. 252-253