Yazmak

''Sevmek, ne uzun kelime...'' dediği gibi Cemal Süreya'nın yazmak da uzun uzadıya bir serüven. İnsanın içinden gelen, vazgeçemediğin, seni sen yapan belki de. Senden kopan ve sana gelen. İlmek ilmek işlediğin kelimelerle... Sevmek ne uzun kelime; peki ya yazmak? Kalabalıklarda yalnızlaşıp duygularını haykırmakır bazen yazmak. Yazmak herkesin atıp tutamayacağı kadar da zordur aslında. Uzun zaman yazmazsan da yabancılaşırsın bazen kaleme... Kalemdir yazarın dostu, sayfaları güzel duygularla, düşüncelerle doldurmaktır tek arzusu. Yazmak içindeki sesi dışarıya vurmaktır bir nevi. Kafandaki karmaşık duyguların somutlaşmasıdır. Yazmak, bazen değer bulması yazdıklarının, bazen sende kalması ama herşeye rağmen içinde kalmamasıdır. Yazmak uzun bir serüven. Eleştirildikçe gelişen, okudukça büyüyen, ilerleyen bir yol. Ve meşakkatli bir yol, bu yol. İnsanın kendisine hükmetmesinin önüne geçip kelimelere söz geçirmesi demek yazmak. Ve yazmak bazen efendisi olmaktır sözcüklerin. Sen ol dersin olur adeta Tanrısısındır yazdıklarının.

22.4.2014