Abbasla Hasbihal

ABBAS’LA HASBİHAL

Haydi Abbas otur şöyle karşıma bırak boşları kaldırmayı, birlikte toplarız zamanı gelince bütün döküp saçtıklarımızı.

        Bir gecede rakının tadını bilmeyen biri için sabahlasın bu salaş meyhane. Hem içilen meyler değil ki sarhoşluk veren, keramet oturulan masada. Hani kafadaki sorulara cevap bulmak için içer ya insan, işte ben o soruyu unutmamak için içmiyorum.

        Bir rakı sofrasında kadın yoksa, uğruna sofra kurulmuş kadın vardır demiş üstad, ya masa da bir kadın aklında başka bir kadın varsa o zaman hangisine kadeh kaldırırsın ha Abbas?

Düşündüm… Hangisi olmak daha az acı verir? Aklında olup bitip giden mi, ? yoksa masada ki olup o akla giremeyen mi?

Biliyor musun Abbas; insan en çokta unuttum dediğinde unutmuyormuş. Rakıdan daha hızlı kana karışan o bakışları hangi acı kahve çıkarabilir ki insanın aklından.

Öyle kadehi yarı yarıya doldurup içine buz atmakla bitmiyor be Abbas! Mademki mezesi muhabbettir bu sofranın, öyleyse cevabını vereceksin bütün soruların.

Ayın on beşi karanlıksa on beşi aydınlıktır derdi Annem. Ay tutuldu Abbas kaderim geçti önüne. İçim de yerini bilmediğim öyle bir yara var ki, hem öldürüyor yavaş yavaş, hem de ayakta tutuyor.

Şimdi ölüp gitsem elleri çamaşır suyu kokan bu kadını kaç kişi hatırlar ki. Dışı herkes gibi sıradan, içi hiç kimse gibi enteresan bir kadındı derler belki de.

Ters çevrilmiş kahve fincanlarında mutlu bir gelecek aramayacağım bundan sonra. Ya falcılar yalan söylüyor ya da o hikâyeler bana ait değil.

Birinin bakışlarının menziline gözlerimi denk getirmeyeceğim, saçımın telinin sayısınca aldatılıp bunu erkeğin fıtratına bağlamayacağım da.

Kürkçü dükkânını kapattım. Kapısına da kocaman bir levha astım.” KALBEN SATILIK” yazdım üzerine.

Bu gece dertli türküler söylemek yok Abbas. Ve hatta içinden efkarlı cümleler seçip dibe vurmakta yasak. Aç ordan bir Selahattin Pınar “Bir Bahar Akşamı” dertleşelim seninle sonum Afife’ ye benzemesin.

“Vakit Tamam! Diyorsun ya Abbas. Geç kaldık aslında içmek için, yaşamak için ve hatta sevmek için çok geç artık…

                                                       Mesiha İrehan