Açık mektup: Teşekkürler

Hayal kurmak. Yapmayacağınızı, yapamayacağınızı bildiğiniz halde zihninizde bir yanılgıdan ibaret olan hayal kurmak, bir şeyleri yapabilmek, başkaları tarafından kötü eleştirilere maruz kalmadan yapabilmek. Ailenizle aranızın iyi olacağı düşüncesi. Başkalarının da sizi anlayabildiği bir toplum. Maaşınızın, işinizin, eşinizin patronunuzun ve arkadaşlarınızın en iyi seçildiği. Kişiliğinize saygı duyulduğu. işinizin güzel ve ömrünüzün sonuna kadar sıkılmadan yapabileceğiniz bir iş olması. Bunun sadece hayali bile anlatılması imkansız ölçüde bir haz uyandırır. Bunu yapabilenlerde. Ben yapamadım.

Krediler uzun vadeli ve faizsiz, çekler karşılıklı, ev kiraları ucuz, otomobiller daha hızlı ve güvenli, kıyafetleriniz en kaliteli, hava açık ve güneşli, deniz ve gökyüzü masmavi. Hastaneler de yataklar boş, ülke seçime gitmemiş çünkü hükümet gerçekten başarılı, halk refah içinde dış politika mükemmel, komşu ülkelerin bile sorunlarını biz çözüyoruz o derece. KPSS,  YGS, YDS, ALES hepsi kalktı. Hatta ÖSYM kaldırıldı, çünkü herkesin istediği bölümü okuyabileceği istediği mesleği icra edebileceği otellerde istediği kadar tatil yapabileceği kadar boş bütün kontenjanlar ve odalar. Bir tek seçim yapmak ve yaşamak kaldı bize.

Böyle bir ortamda başarısız olmak işten değil öyle değil mi?

Üzülerek söylüyorum ki böyle bir ortamda bile yanlış kararlar verebilecek kadar boş ruhumuz. İlk olarak yok canım kesin bir bit yeniği vardır bu işin içinde diye sorarız kendimize sonra. Bunu algılayabilmek ve kavramak için biraz zamana ihtiyacımız var. İlk seçimlerden hemen sonra acaba komşunun yaptığı işe mi geçsem o çok rahat boşanıp başka bir adamla ( kadınla) mı evlensem? ömrümün sonuna kadar buna katlanamam.  Üst kata mı taşınsam ya da barlar sokağına daha yakın bir yere, işe yakın bir yere geçmemde iyi olur. buldum en iyisi benim işim barlar sokağında sabaha kadar içmek, sızıp kaldığım yeri yatak odası benimsemek, gece arzuladığım kişiyle yatmak, sabah  kahvaltıyı en güzel  hazırlayanla evli olmak, işler ters gittiğinde de her şeye en baştan başlamak için 111 tane hakkım olsun 112. de de  cennet olsun tarzında ne akla ne mantığa nede vicdana sığmayacak talepler olacak seçtiklerimiz. Tabi bu istediğimiz her şeyin olabileceği bütün dileklerin istendiği anda gerçekleştiği bir ütopya. Tek bir dilek hakkı olsa bunu dünya barışı için feda edecek kaç yürekli yaşıyor aramızda?

Ses yok. Duyumsadıklarım sadece itiraz. Böylesine saplanıp kalmışız bencilliğimizin kıskançlığımızın ve doyumsuzluğumuzun bizi çektiği dipsiz çukura. Kendi pisliğimizde birbirimizi boğacağız en son kalanda diğerlerinden eksik kalmamak için kendini boğazlayacak.

Bunların hiçbirinin olmadığı, herkesin icra edebileceği en iyi mesleği seçeceği, karar verdiğimiz durum sadece bizim değil bütün toplumun ve insanlığın yararına olacağı, haksızlığın, kıskançlığın ve rekabetin olmadığı, aksi takdirde istenecek bütün dileklerin bizi ileriye götürmeyeceği bilincine sahip bir toplumu hayal edebilmek istiyorum. Teşekkürler hayal kurmama bile müsaade etmeyen sevgilim, annecim, babacım. Teşekkürler ev sahibim. Teşekkürler öğretmenim. Teşekkürler Eskişehir teşekkürler Türkiye. Teşekkürler İnsanlık…