Açılmadan önce bilmeli!

Orta okul yılları, Silivri’ye rahmetli amcamın yazlığına gidiyoruz, ailece. Kalabalık bir aile olduğumuz için tatile gitmek, ya da tatile gitmeyi istemek gibi bir lüksümüz yok zaten. Amcam, bir yazlık almış, bizde çoluk çocuk doluşup arabaya, nadir zamanlarda da olsa gidiyoruz yazlığa. Sıradan bir yazlıkçı gününde, biz çocuklar sahilde yüzenleri seyredip bir şeyler kemirirken, geldi küçük amcam. “Hadi, atlayın deniz yatağına. Yüzdüreyim sizi.” Dedi. Daha ne ister canımız. Doluştuk deniz yatağının üstüne, amcam tuttu ucundan yüzerek çekti bizi açıklara. Keyfimize diyecek yok. Kapılmışken dalga seslerinin rehavetine, ters yüz oldu yatak denizin ortasında. Gömüldük hepimiz çığlıklarla sulara. Ne olduğunu anlama fırsatı bulamadan başladım su yutmaya. Suyun yüzüne çıktığım zamanda, amcamın “Yüzersiniz artık, mecbur kalınca bak nasıl öğreniliyor.” Deyip, yatağı alarak uzaklaştığını gördüm. Şok, o gün yaşadığım korkuyu ve beynime kazıdığı derin izleri hatırlayınca, amcama kızgınlığım perçinleniyor.

O gün benimle birlikte deniz yatağında olanların hepsinde farklı bir iz bırakmış olabilir yaşadığı kötü tecrübe. Hatta, bazılarımız yüzmeyi böyle öğrendi. Ben, boyumu geçen sularda asla yüzemez. Ayağı yere deymeyince panikten boğulan bir insan oldum. Amcamın açılımı hepimizi farlı etkiledi ve ben “Açılamaz” oldum. 

Amcam, kendine öğretilenlerden, tecrübelerinden kazandığı davranışı bir açılımla, bizim hayatlarımıza uyguladı. O, boğulma korkusunun, yüzmenin öğrenilmesinde etken olacağına inanıyordu. Sonuçta, bir kaçımız yüzmeyi öğrendik. Bir kısmı eh yüzüyor. Bir kısmının sudan ödü kopuyor. Kazanım var ortada inkar edilemez. Ama, kayıplar… Ben, açıkça söylüyorum. “Açılmaktan korkuyorum.” Diğer korkanlar, bunu itiraf etmek yerine yüzermiş gibi yapıyorlar. Utanç duymamak adına. Amcam mı? O, yüzme bilenlere yüzme öğretmekle gurur duyuyor. Öğrenemeyen ve korkanların “Beceriksiz” olduğunu düşünüyor. 

Ülke gündemine oturmuş “Açılım” bir açılımdır gidiyor. Açılalım, fakat sonuçlarını çok iyi hesaplamak gerekli. Bu hesabın sonucunu hepimiz öğrenmeli ve bilmeliyiz. Bilmeliyiz ki, kaçımız yüzecek, kaçımız boğulacak ya da boğulmaktan korkarak yaşayacak açılmadan bunu öğrenme şansımız olsun. Şansımız olsun ki açılıp açılmamaya da karar verme hakkını biz kullanalım. Geleceğimiz üzerinde verilecek kararları siyasi idarelere terk ederken, sonuçlarını göğüsleyecek olanların bizler olduğumuzu, nacizane hatırlatmak isterim.