Adalet (1)

İktidarın adı adalet çağrışımlı olsa da; adaletten, haktan ve vicdandan çokça uzaktadır.

Yandaşları kendilerine adaletsizlik, haksızlık, vicdansızlık yapılmadığı sürece bu hakikatleri kabul etmeye bilirler, çünkü normaldir. Çünkü "Kimin ağrır o bağırır."

Fakat şöyle bir atasözü de vardır. "Gülme komşuna gelir başına."

İktidar bazı yerleri devlet adına hak sahiplerinden  ucuza alıp müteahhitlere vermektedir.

Trakya'nın bazı köylerinde baraj yapmaktadır. Köylünün tarlasını, bağını, bahçesini dönümüne 7.000  TL.  değer biçmektedir.

Oysa bu verdiği bedel; bir kök karpuz, bir kök hıyar, bir kök domates, bir kök üzüm bir kök meyveden bile düşüktür; bir dönümün verimini düşündüğümüzde.

Bu meyve ve sebzelerin kilosu çoğu zaman 4 TL. ve üzerindedir. Marketlerden, pazarlardan bunları biliyorsunuz.

Köylü bu milletin efendisi ya. Böyle efendilik olmaz olsun. Bunun neresinde adalet, hak, vicdanlık, insanlık, var?

Ey iktidar sahipleri ve müteahhit efendiler! Size bir kilo değil, bin kilo domates verelim de sahip olduğunuz dairelerden birini satın alalım, olur mu? Ya da bir kaç tuğla verelim de dairelerinizden birinin  karşılığını alalım olur mu? Adaleti hep kendi tarafınıza yontmasanız olmaz mı?

Ayrıca bu baraj da; hem yöre halkının malına hile ile el koyulmak yoluyla hem de başka yörelerin yararına sunulacak bir yatırımdır. İlâhi adalet, hakkınızdan gelecektir.