Adı; çocuk

beyaz duvarın önünde kırıldı tüfek
ölüm dizildi cılız köpeğin gözlerinde
işaret parmağı yol verdi
ezildi çiçek anarşist dişlerinde

öfke toz bulut saçıldı maviye
yüzünde dehşeti soludu çocuk
sıcaklığıyla sızdı bacaklarından korku
küçük parmakları arasında boğuldu karınca
hayat sustu.

beyaz duvarın önünde kırıldı umut
pembe, ağustostan çaldı hayalleri
koca bir çınarda yapboza döndü gün
küçük bedendeki son bakışa
parça parça özgürlük düştü

yüzünde cenneti açtı çocuk
sıcaklığıyla sızdı medeniyet şakağından
göğsünde renk attı bayram gülüşleri
ağaçlar kanat kanat ürperdi.

bir tüfek kırığında dizildi ölüm
dondu köpek gözleri, karıncalar kıvrıldı
kirpiklerinde soldu uğur böcekleri
çocuk cennete sürdü yüzünü

duvarlar... duvarlar beyaz mı halâ?

23 Ağustos 2007