Adı aşk

Aşk, bir sır, maşukun adında
Aşk bir efsun,
Bu sebeple adını soranlara söyleyemedim.
Sende bir farklılık varsa ey sevgili
Bunun hikmeti bende.
Kendime söz geçiremiyorum,
Önce ayrılığı yaşıyorum sende,
Sonra perişan olup sana geri dönmenin
Yollarını arıyorum bende.
Bir gün kapında kayıp oluyorum,
Bak hiçim senin teninde…
Cananım ben sana, can verdim,
Bak yeni, yeni hayat belirtileri var üzerimde.
Bizden arda kalan, yeniliği şimdi fark ettim.
Aşkın beni terbiye mi? ediyor ey sevgili.
Ben eski ben de değilim artık.
Kalbim kederlerinde.
Atıyor canını aşkının ateşine pervane sineği misali.
Mum gibi eriyor, yanıyor,
Yandıkça alevleniyor aşkım.
Yandıkça yağıyor beldelerine aşkımdan yana güzellikler.
Kalbim de çiğ, hamlık kalmayacak.
Bu yangından sonra beni illa görmek dilersen iyi bak sevgili iyi bak;
Beni tükenmeye bıraktığın yerde,
Sensiz üzerinden zamanın bile geçmediği anda,
Aşılmaz yollarda amansız acıların içinde
Hiçbir şey olmamış gibi aşk seyyahı olarak
Aşka tekrar koyulurken göreceksin
Ah minel aşk, sevgilim
Tükenmeyen anlarımda
Efsunlu hayalim
Zambak kokulu
Yârim
Ayrılmış olsak ta beni
Seni severken bulacaksın

aşk seyyahı (faruk tengüz)

http://www.kitapyurdu.com/yazar/54825/faruktenguz
www.askseyyahi.com