Adı aşktır...

Hani bakarsın gözlerine ama bakmaya kıyamazsın. 

Hani yanındayken bile onu çok özlersin ve hep bugün akşam olacak ve o gidecek diye içinde bir hüzün olur ya. 

Hani evine bıraktıktan sonra kaderine kaldığın yerden sövmeye devam edersin ya. 

Sorunlar yaşanır ve bir yerden sonra ipler kopar ayrılırsın. Önce başkalarında ararsın onu ama nafiledir bulamazsın. 

Çünkü tektir o hiçbişeye değişilmeazdir o. 

Sonra gene karşılaşırsınız artık sadece eski sevgili yeni arkadaşsındır. Ama için içini kemirir. Çünkü yanındasınıdır ama elini tutamazsın eskisi gibi bakamazsın bir buse konduramazsın yanağına. Hani evlat acısı gibi koyarya. 

Dost olmayı ister ama kabullenemezsin çünkü onu dosttan da öte sevmişsindir. Bu yüzden susar sessizce çeker gidersin kafandan silmeye çalışırsın ya hani. 

Hani bütün bunları yaşarken biyandan mutlusundur bi yandan da hüzünlü. İşte sen ozaman yanmışsındır arkadaş. 

Çünkü ADI AŞKTIR bunun AŞK başka birşeye benzemez...