Adını eğitim koydum

“Adını Feriha Koydum” dizisinde zengin ve fakir gençlerin yaşamları arasındaki uçurumlar ve bunların gençlerde yarattığı tahribatlar konu ediliyor. Zengin ve fakir. En derin çelişki. En popüler ikilem. Çoğu dizinin ve filmin konusu. Bizim yaşamımızda da bu ayrımın etkileri yok mu? Aramızda oturduğu semti saklayan yok mu? Sevgilisinin arabasından mahallesine gelmeden inen, maalesef arkadaşlarına annesini hizmetçisi, babasını uşağı olarak tanıtan… Taşıdığı poşeti arkadaşlarının görmemesi için saklayan. Yoksa arkadaşları o avam mağazadan alışveriş ettiğini sanırmış. Cep telefonlarının ihtiyaçtan ziyade bir statü sembolü olduğu bir dünya… Bana markanı söyle senin kim olduğunu söyleyeyim anlayışı… “Bazı sanatçılar bile pazardan giyiniyorlarmış” dediğinizde “Canım o sanatçı da zaten…” diye başlayan mühtehzi gülümseyişler... 2 bin-3 bin lirayla geçinemeyeceğini söyleyen zengin çocukları… Altlarında son model arabalarıyla özel okul öğrencileri… 

Özel bir üniversitede cafede “köpekler ve burslular giremez” yazısı… Nedir bu sorunun çözümü? Zengin ve fakirleri birbirlerinden tamamen ayırmak mı yoksa kaynaştırmak mı? Bence kaynaştırmalı. Sorunun çözümü ise eğitim olmalı. Öğretim değil. İntegrali, türevi öğrettiğimiz kadar, insanları maddiyatlarıyla yargılamamamız gerektiğini de öğretmeliyiz. Yaşamımızla da öğrencilerimize ve çocuklarımıza örnek olmalıyız. Ve tabii ki sosyal adaletsizlikler, ekonomik uçurumlar da azaltılmalı... O zaman çelişkiler azalır, ikilemler hafifler. 

17 Şubat 2001