Adını sen koy

Alışkanlığındandır,

Yalçın kayalar oldum

Deniz kenarlarında.

Döv

Dövebildiğince,

İhanet dalgalarınla.

Estir

İstediğin kadar,

Vefasızlık rüzgarlarını.

Ne varsa ayrılıktan yana,

Tırmalasın

Yüzlerimi.

Ne merhem oldu yarama,

Ne de bir yudum su.

Sararmış

İskambil kağıtlarında,

Çingene falları,

Kurudu.

Zaman bile iflas etti

Bu ömrün karşısında.

Penceremde,

Günışığı sustu.

Yüreğime döktüğün;

Sevgi miydi

Yoksa

Aşk zehri mi.

Adını sen koy…                     

(17.1.2010 tarihli  8.Şiir Kitabımdan)