- Kategori
- Şiir
İlk aşk
Seninle her akşam üstü
aynı yerde buluşurduk.
Deniz kenarında.
Hani şu boyaları dökük
bir bacağı kısa
kanepe vardıya;
işte orada.
Balıklara ekmek atar,
martılarla konuşurduk.
Ellerini tutmak
ne heyecan vericiydi.
Titrerdim adeta.
Ne söyler,
ne anlatırdık, hatırlamıyorum.
Ama ellerini,
ellerini unutamıyorum.
Badem kokulu ellerini.
İlk aşkımdın benim.
Şimdi nerdesin,
kiminlesin, bilmiyorum.
Belki çocuklarında vardır.
Kimi zamanlar
sende hüzünlenirmisin
sebapsiz.
İnermisin deniz kenarına
Biliyormusun
o bir bacağı kısa kanepe
hala orada.
Birazdaha eskimiş,
birazdaha bitkin.
Şimdi başkaları
ekmek atıyor balıklara.
Başkaları anlatıyor aşklarını
martılara.
O günleri özlüyormusun
ilk aşkım.
Ellerin hala güzelmi.