Adresi olmayan (Demokrasi'ye) aşkıma mektup...

Bu gün seni seviyorum demek için oturmak isterdim klavyenin başına, ama seviyorum itiraf etmekten kaçınsam da.. O kadar çok neden aradım ama bulamadım desem bana küsersin , biliyorum. Ama şunu bil ki ben seni hep sevdim. Sen hep, her zaman umudumu bağladığımda beni aldattın.

Yanılttın.

Biliyorum sana mecbur olduğumu bildiğin için çektirdiğin bu zulüm.

Neylersin ki bu gönül başka fermanlar dinlemiyor. Anlamıyor, anlatamıyorum ve seni hala seviyorum.

Güzel gözlerine baktığımda dalıp gidiyorum, bitemsiz bir aşkla kayboluyorum, yitiyorum.

Ya saçların, öyle güzel ki, bin bir türlü düş kuruyorum ama nafile…

Sen benim olmak istemiyorsun, belli. Hep naz ediyorsun, doğrusu bıkkınlık veriyorsun ama senden vazgeçemiyorum, seviyorum!

Bir türlü benim olmadın!

Sana ne desem bilmem ki…

Hep düş oldun benim için, ulaşamadığım.

Ve belki şu blog aleminde sarılıp dudaklarına ateşli bir öpücük kondurmak istediğim gizemli bir resim gibi gülümsüyorsun ama benim olmuyorsun!

Yahu ben biraz kaçığım biliyorum ama bir kez sarılmanın ne zararı var Tanrı aşkına, güzelim.

Bir tutsam o güzelim ellerinden, bir sarılsam eski amerikan filmlerinde boy gösteren Elizabeth’in beline sarılır gibi. Ne olur yani, kıyamet mi kopar.

Biliyorum hep seni biçti ölümler, darbelerle yıkıldın ama yine ben sana sarıldım boynun bükülmesin diye, tutundum.

Bazen Nazım gibi terk ettim seni ama anla artık ne olur .Ben sana aşığım.

Seni seviyorum.

Bırak, boş ver sandıktan çıkan sonuçlara, benim ol.

Bıktım karanlık gecelerde düş kurmaktan!

Bin yıllık bakir delikanlı yüreğimle yalvarıyorum, gel, benim ol susmasın aksın çağlayanlar gibi bu sevda.

Ama yeter artık.

Bak kara çarşaflara bürünmüşsün, yakışır mı sana gel benim ol!

Üstelik g-string giyiyorsun, el alemin dilindesin!

Benim ol yine de!

Susuzum!.

Yangınım!

Çatlamış ellerim böğrümde bekliyorum, sev beni.

Seni seviyorum!

Aşığım.

Yeter aldatma beni.

Yeter kandırma!

Zeytin dallarından tacını bırak başında dursun ve ben güvercin gibi yuva kurayım ne olur. Soluklanayım biraz aymaz avcılar vurmadan seni.

Benim ol.

Zamanın şu son deminde yeter beklettiğin, hiç sevmedin mi beni!

Bırak vuslatı, bir tatlı öpüşüne bile ömrümü vermeye razıyım.

Kahretsin!

Benim olmasan da bir kez , gülümse ne olur !

Glümse!

*Fotoğraf Milliyetinternet;Eva Longoria
Not :Bu yazım yeterince okunmadı kanısındayım .Sadece başlığa Demokrasi'ye diye ekleme yaparak yayınlıyorum.