AĞLAMA ÇANDIR

2021 yaz ayları hiç olmadığı kadar orman yangınlarıyla uğraşmıştık.Muğla ve Antalya derken Sütçüler,Çandırda başlayan orman yanını haberi geldiğinde önce anlayamadım.Bu Tabiat parkının kenarında Dağcı Antrenörlüğü kursu aldığımızdan bölgeyi iyi tanıyordum.Yemyeşil arazi şimdi alevlere teslim olmuştu.Evet bölgedeki orman yangını dört gün sonra kontrol altına alındı ancak  yanan sanki ağaçlar değil,ciğerimizdi.

Bu yüzden internette Afader tarafından Çandır da yanan yerlerin ağaç dikme etkinliği yapılacağını haber alınca sanki yerimde duramaz olmuştum.Bir gün önceden hazırlanmaya başlarken bölgedeki hava durumuna da baktım.21 Mart 2022 günü soğuk bir hava olmasına karşılık yağış görünmüyordu.Sabah 7.30 da hareket olacağından erkenden kalkıp,hazırlandım.Yola çıktığımızda heyecan içinde etrafımı izliyordum,bu yolu ezbere biliyordum ama araç yola devam ediyordu.Elsazını geçince Baysallar Balık Çiftliği yazan tabeladan içeri girdik.Burası kestirme yol olmalıydı,gerçekten de saat 9.10 gibi  Çandır Orman Şefliğinin önünde aracımız durunca geldiğimizi anladık.Ben çiçek açmış ağaca yakından bakmak için yanına gidince onun erik ağacı olduğunu gördüm.Önce cıvıltı halinde çocuk sesleri duyduk,kızlı-erkekli öğrenci gurubu gelip,bizlere katılmıştı.

Orman işçilerinin kazma-çapa ve çam fidanlarını araçlara yüklemelerini izlemeye başladık.Derken bir ambulans ve jandarma minibüsü de gelince kervan halinde yola koyulduk.Etrafımızdaki sırtlar hep siyahtı,ne kadar temizlenmiş olsa da yangının izlerini görmek mümkündü.İki büyük minibüs bizleri ağaç dikilecek alana ulaştırdığında hemen inerek orman personeliyle tanıştık.Orman mühendisimiz gönüllüleri etrafına toplayarak dikme sırasında dikkat edilecek durumları uygulamalı olarak gösterince artık fidanları toprakla buluşturmaya sıra gelmişti.Fidanlar 30-40 cm boyunda ancak vardı,sorunca 3+1 yaşında diye cevap verdiler.

Hemen bir çapaya sarılarak küçük tepeye tırmanmaya başladım.Önceden fidan dikilecek yerlere küçük çıtalar çakılmıştı.Çıtaların yanı çapa sesleriyle şenlenmeye başlamıştı.Biz gönüllüler ve öğrenciler aramızda ekip oluşturarak fidanları hızla ait olmak istedikleri alanlara yerleştirmeye odaklanmıştık.Ekibimizde 7.sınıftan Sıla ve Şevval isimli kızlarla çalışıyorduk.Yemek molası diye seslenmeyi duyunca başımızı kaldırıp,baktık,işte o zaman acıktığımızı hatırladık.Ekmek arası ve hazır ayran dağıtılan alana doğru ilerleyerek birer tane alma sırasına girdik.Güneş yükselmişti,yorgun kaslarımızı dinlendirmek için bir yere oturup,hem çiğneme faaliyeti yaparken gururla fidan diktiğimiz alanları izliyorduk.Yiyeceklerimizi bitirdiğimizde soğuk bir rüzgar güneşin yaktığı yüzümüzü yalarken bir bayan arkadaş,

-Çocukları göndersek iyi olacak deyince ilk defa görür gibi öğrencilere baktık.Gerçekten giyimlerine dikkat etmeden gelmişlerdi.Teklif  kabul görmüş olacak ki öğretmenleri toplayarak minibüslere doğru ilerlediler.Bizde gücümüzü tekrar topladığımızdan tekrar çalışmaya koştuk.Çapalar-kazmalar inip-kalkıyor,poşetler bıçakla kesilip ayrılıyor ve üzerine gösterildiği gibi uçmasın diye taş koyuyorduk. Çam fidanları bitince yorgun vücutlarımızı araçlarımıza doğru sürükledik.Hareket eden araçlar önce Çandır tabiat parkında,sonra işletme şefliğinde verilen kısa mola verildiğinde önündeki büyük ağaca odaklandım.Bir görevli bunun avakado olduğunu ve zamanında meyve de verdiğini söyledi.Merdivenlerde çekilen toplu fotolardan sonra Ispartaya doğru yol almaya başladık.Kaslarımız yorgundu ancak ruhumuz dingindi,çünkü elimizden geleni yapmış,yanık arazilerin yeşillenmesi için çalışmıştık.Bu gayretlerin yayılması ve elimizden gelenin yapılması dileğimizdir.