Ağrılı Haziran...

Acımasız bahar...

Hüzün oranı yüksek rakı(m)lı İstanbul...

Ve hançeri gözlerinde saklı İzmirli güzel.

Beni öldürdükten sonra, kimlere bakıyor zakkum gözlerin. Yine öyle gülüyor mu yüzün? Ilık pilaki, ay dilimi kavun ve etin gibi beyaz peynirle bezeli çilingir sofrası misali!.

Kimlerle sevişiyorsun savaşır gibi? Öpen var mı, uyurken biraz daha aşağı düşen alt dudağını? Kime yazıyorsun kan revan dolu hayat hikayeni? Kimler okuyor seni, kırık bir aşk romanı okur gibi!

Ne zaman aklına düşüyorum? Hiç mi özlemiyorsun beni?

Ben sensiz ölüyorum! İzmir'de hangi kadının saçlarını rüzgar savursa, Yeditepeli bu şehirde sensiz üşüyorum!

(Kordon-Haziran 2001)