Alacakaranlık

Alacakaranlık çöktü tüm şehrin üstüne
Gecenin koyu karanlığından önce
Kömür kokusuyla sis birleşti ıssız sokağın birinde
Ve tüm sokaklar bir anda tenhalaştı
Bir tek ben kaldım sisin ortasında
Ve her zamanki banka oturdum
Ellerim ceplerimde
Bir veda türküsü tutturdu dilim
İlle de gideceksin diyordu
Ve Azrail yanıma gelmek için
Tanrı'dan izin istiyordu.
BEynim bedenime oyunlar oynuyordu
Gözlerimin gördüğü kopkoyu bir karanlık
İçinde ise şeytan tüm dehşeti ile beni bekliyodu
Ne bir rüyaydı gördüğüm
Ne de sanal bir gerçeklik
Hayat sahnesinin bir köşesinde
Son perdeyi oynuyordum artık
Ve son kelimeleri bekliyordu Azrail
İşte o anda
Yalnızlık esir aldı yine tüm bedenimi
Ve kelimeler boğazımda düğümlendi
İşgal altındaki bilinçaltım
Son savunmasını verdi
Şimdi hazırım
Dudaklarımdan dualar bekliyordu Azrail
Tövbeler bekliyordu
Ama benim günahlarım
Seni haykırmamı emrediyordu
Ruhum bedenden ayrılırken
Gözlerim kapanmadı
Çünkü ne acıdır ki
Ecel son defa senin adını haykırmama bile izin vermedi..

Yusuf Sezgin AYBEY