Aldattım...

Bitmeyen bir cümlenin üç noktasıydın. Bitiremiyordum seni. Nasıl nokta koyarım cümlem bitmeden.

 

Suçluydum, herkesin gördüğünü ben göremediğim için. Suçluydum gözlerimin kör olmasına izin verdiğim için. Suçluydum ben sende bozuk bir plak gibi takılı kaldığım için. Her defasında yine sana kanıp, sana sarıldığım için suçluydum.

 

Bilemedim herkes gibi olduğunu, bilemedim. Öyle alıştırmışım ki seni benliğime, şaşkınsın biliyorum. Yalan söyledim ben seni aldattım. Öyle bir yatak odasında değil, seni sende aldattım. Sana aşık olduğumu düşündüğünde ben sende yoktum, sadece üzülme diye sustum. Suç bende seni kendimde aldattım. Kendimle kaldım.

 

 

 

Saygılarımla

 

Sevcan İLKYAZ