Alışkanlıktan

Ekmeğinin arasında biraz salça iki de zeytin

Yokuştan aşağıya aksar adım iniyor.
Yüzünde sevinç, adımlarında kin
Varılması gereken ama yol alınmak istenmeyen yerler..
Sükuneti hüzne gebe.
Varıyor yolun sonuna
Yolun sonunda yorgunluk, hırs, mutsuzluk.
Sonunu bile bile varıyor.
Gidecek başka yeri olmadığından değil
Alışkanlık'tan.
Anlatamıyor, kinini yüzlere serpmek için bulamıyor heceler
İstemese de aynı sona hazırlanıyor.
Duruyor yerinde kitapları, radyosu, mektupları..
Ekmeğinin arasında az salça bir de zeytin.
Gözleri deli, gözleri yalvarıyor
Git!
Dinlemek istiyor gözlerini ama ayakları engel.
Pabucunun altı yama kalbi gibi.
Giriyor yatağına uyutmak için kendini
Usulca kapanıyor gözleri
Git diyor hala gözleri git..
Gözleri kapanıyor ellerine ayaz vuruyor
Camları buğulamıyor nefesi.
Dinliyor gözlerini
Dönmemek üzere gidiyor.
Nihayet.
Zeytin bitiyor, salça bitiyor, ekmek bitiyor..