Aman yorum yazma!!!

Yok arkadaş benim anlam veremediğim konulardan biriside bu işte.

YO-RUM-SUZ-LUK!!!!

Bu konu uzun zamandır içime oturan bir konu olduğu için bir iki şey karalamadan geçemeyeceğim yani.

Bizim MB yazarları olarak en büyük kaybımız bu diye düşünüyorum kendi adıma.Güzelce yazılanları okuyoruz, beğeniyoruz veya beğenmiyoruz ama elimiz klavyeye gidip de iki satır fikrimizi yazamıyoruz.Belki de yazarsak yorum üzerimize yapışır, insanlar yorumumu beğenmezde benim hakkımda yanlış izlenim edinir diye korkular besliyoruz!!!

Bakıyorum da bazı yazılar tam anlamıyla okunma rekoru kırıyor, yayına alınması bir saat olmamış yazısının ama okunma oranı müthiş bir seviyede, tabi yorumsuz.Diyorum yazan arkadaş okuyup yayına alamamıştır bu yazı güzel yorumları hakkediyor bir daha ziyarette yorumlarla fikir paylaşmalarından da yararlanacağım.Bir süre sonra, hatta bazen birkaç gün sonra yine bakıyorum.Okunma oranı yükselmiş ama hiç yorum yok.Bakıyorum arkadaşım gelen yorumları yayına alan bir yazar ama bu yazı da hiçbir şey yok!!

Bekleyişimin sonunda şaşkın bir şekilde kendi yorumumu ekliyorum.Acaba sistemde mi hata var kaygısıyla, her şey sağlıklı işliyor yorumumda yayınlanıyor.

Ne sistemde, ne yazanın yazdığında nede yazar arkadaşımın yayınlamasında bir problem yok demek ki.

Peki neden yorum yok????

Okuduğumuz yazıya sadece bakmak için mi tıklıyoruz.Çok değerli yorumlarımıza kıymet verip de kimselerle paylaşamıyor muyuz??

Kendi adıma çok sık yazı yazan bir üye olamamakla beraber her gün MB ziyaret edip neler yazılmış bugün diye göz gezdiren, takip ettiğim arkadaşlarımın linklerine bakan bir ziyaretçiyim.Hatta ne olup ne bitiğine bakmakla yetinmem, mutlaka iyi kötü demeden insanlarla yazıları hakkındaki fikrimi de paylaşmadan geçmem.

Yorum almanın yazar arkadaşa çok büyük etkiler sağladığını düşünüyorum ve birçok insanla paylaşımlarımda da bu konuda hem fikir oluveriyoruz.

Yorum paylaşımı sayesinde, yazıyor olmanın ve paylaşıldığını hissetmenin hazzıyla biraz daha özenli, itinalı ve kayda değer yazılar çıkıyor ortaya.

İnsanlar aldıkları yorumları ve hatta eleştirileri es geçmiyorlar.Bunu bizzat birçok arkadaşımda ve kendimde görüyorum.

Yorum alınan yazının eksiklikleri belirtilmiş olunca şöyle bir düşünüp kendi adıma bir daha tekrarlamamaya daha fazla özen gösteriyorum.

Bir başka blogumda da değindiğim bir konuda da yazılan bloglara verilen cevaplardan duyduğum rahatsızlığı dile getirmiştim.Yine değinmek istediğim bir konuda bu olduğu için bunu da yeniden paylaşmak istiyorum.

Birde yazılan yorumların içeriği ve yorumlara verilen cevaplar var.

Hani yorum yazmıyor diye biraz kızıyoruz belki okur arkadaşlarımıza ama bir iç yakan konuda sırf yorum yazmak adına yazara saldırırcasına birbirini kırmak, hatta ahlaksızca bulduğunu dile getirmek gibi kırıcı olmak veya yazılan yazıdan çok alakasızca yapılan yorumlar var.

Bu bizim sadece fikirlerimizi ve deneyimlerimizi paylaştığımız bir platform değil mi????

Neden bu kadar acımasızca veya ilgisizce göz gezdiriyoruz ki yazılanlara.

Herkesin fikrine saygı duymak zorunda değilmiyiz yani.

Yorum yazmaktan bile bu kadar uzak kalıyorken yazılan yorumlarında alakasız ve üslubu eleştirir nitelikte olması ayrıca insanın kanına dokunuyor şahsen.

Sonra gelelim cevaplara.

Karşıdaki şahıs seninle fikrini paylaşmış, yorum yazmayanlar deryasında kendini ayrı tutmuş mu, peki ona yazılan cevap ne olmalı??

‘’Teşekkür ederim’’ değil bence.

Tabi ki paylaşılan fikre teşekkür edip etmek şahsa kalmış bir konu ama bu sadece teşekkürle de kalamamalı diye düşünüyorum.

Ben kendi adıma kimse bana teşekkür etsin diye yorum yazmıyorum veya kimsenin yorumuna teşekkürle sabit kalmamaya gayret gösteriyorum.

Sadece yazısının bende uyandırdığı duyguyu ve hissi kelimelerle ifade edip paylaşamaya çabalıyorum.Teşekküre şayan bulunuyorsa onur duyarım elbette.

Aslında bazı yorumlarda polemik yaratacak şekilde oluyor, bir teşekkürle insanlar saygınlıklarını yitirmeden konuyu kapatıyor, ama onun dışında kalanlara benim serzenişim.

Yorum yazmaktan ve yapmaktan bu kadar uzak duran bir milletken, her şeye bu kadar sessiz kalınırken, bari burada kendi sahamızda, fikir paylaşımlarımızda biraz daha rahat davranmaktan yanayım.

Bu yazıda bu derdimi paylaşmak için döküldü satırlara.

Umarım kimsenin kalbini kırmış olmuyorumdur.

Mutlulukla kalın….