Ana

Güneşten önce tüter
anamın ocağı...
yüreği yel verir kaynar tenceresi
yavrusunu tok tutmaktır
tek hevesi.
Toprağım
doyur ki anaları,
çiçek açsın
can yavruları 

Büyüsün umutları...

Göz yaşından uzak,
kucağında sıcak sıcak,
unutsun acıları..

Ev uykuda,
yavrusu aklında
geceleri süt kokulu
nöbette...yavrusu başında
alaca karanlıkta
ayakta.

Adı yazılıdır
yaşamın her yerinde
Anamız bizim anamız
canımız
can verenimiz
Ellerinden öperiz...