Analar ağlamasın söylemi ve samimiyet...

Başbakan'ımızın bir koruma ordusu var...

Kendisini, eşini, çocuklarını, torunlarını bu ordu koruyor...

Başbakanı, elini kolunu sallayarak halkın içinde korumasız olarak yürüdüğünü göreniniz oldu mu?

Vatandaş, geceleri sokağa çıkamıyor...

Çoğunuzun bulunduğu mahallede soyulmadık ev kalmamıştır...

Vatandaş burnundan soluyor, İşsizlik had safhada...

Cinnet olaylarının olmadığı gün yok...

Çocuklar kaçırılıyor, kadınlar kaçırılıyor...

İntiharlar, tacizler, soygunlar, baskınlar, vurgunlar, hesaplaşmalar son hızla devam ediyor.

Annelerin tencerede kaynatacak birşeyleri kalmadı...

Gençlerin iş bulma umutları başka bahara kaldı...

Tüm bunlar en çok anneleri etkiliyor ve anneler ağlıyor. Anneler ağlatılıyor...

Evet analar ağlamasın, kim istemez ki...

Eğer samimiyseniz, anaların ağlamasını en aza indirmek istiyorsanız...

Öncelikle anaların ve çocuklarının karnını doyurun...

Zaten anaların ve çocuklarının karnı doysaydı...

Ne terör yaşardınız...

Ne hırsızlık, ne şiddet..

Ne de bölücülük yaşardınız.

Vatandaş da geceleri sokağa rahat çıkardı...

Başbakanımızda koruma ordusu olmadan elini kolunu sallayarak halkın arasına girebilirdi...

Samimi olalalım...Ekonomik durumu kötü olan halk ne olursa olsun, bundan kötüsü olmaz psikolojisiyle, her türlü açılıma açık olur...

Söylemlerimizde samimiysek:

Zenginin daha çok zengin, yoksulun daha yoksullaştığı ülkemizde sosyal adaleti sağlayın...

Öncelikle anaları eşitleyin...

Hep garibanın anası ağlamasın...