Ankara'da Memur Olmak!

Çalar saati yarım saat erkene kurmak yetmez!
Sabah uyanır uyanmaz bir yay gibi fırlarsın yataktan!
Tatlı tatlı gerinmeye bile vaktin olmaz!
Yine uykumu alamadım diye hayıflanır, buz gibi suyla yüzünü yıkamakta fayda umarsın!
Bir dilim ekmek kızartmak keyfine bile erinir, güzel bir kahvaltının tadına varamazsın!

Taa, geceden hazırlarsın yarın neler giyeceğini!
Önce kendine güzel görünmelisin çünkü aynada!
Bir tek bu işi aceleye getiremezsin!

Zaten bu mutluluk maskesini yüzüne takmazsan neşeyle çıkamazsın ki evinden!
Öyle ya, güne güzel başlamak zorundasın!
Aksi halde karşına ilk çıkana gülümse gülümseyebilirsen!
Asık suratla müdürüne aydınlık bir gün dile de görelim bakalım!

İşe vaktinde gitmek istiyorsan mutlaka toplu taşıma araçlarını tercih etmelisin!

Trafik yoğunluğu ve park yeri sorunu bir araya gelince, özel arabanla gitmek daha çok gerer seni çünkü!

İlk işin, dünden, önceki günden yarım kalan her ne kadar işin varsa tamamlamak olur!

Şöyle bir ohhh demek için, hafiflemek için...

Belki biraz açılırım diye, bir güzel kahve ısmarlarsın kendine.

Ama çalışmaktan buz gibi olur, dökersin!

Bir ara fırsat yaratıp, seni mutlu edecek bir ses duymak için bir dostuna alo demek istersin!

Ama ne mümkün, senden daha çok kasılmıştır telin öteki ucundaki!

Üstüne üstlük bir de onun yakınmalarını dinlersin!

En nihayet öğle paydosu yetişir imdadına!

Bu defa da mağazaları dolaşır, sadece tembel tembel vitrinlere bakarsın..

Artık bütün güzel umutlar mesai saatinin bir an evvel bitmesine bağlanmıştır!

Ama yanılırsın, günün güzel geçmedi ki, akşamın da güzel olsun!

Masa da hangi yemek olursa olsun, iştahın çoktan kaybolmuştur!

Kendinden daha dertlisi varmıdır bu dünya da diye düşünürsün!

Kurulursun sofraya, yine öyle alalacele vazife yapar gibi yersin yemeğini!

Sanki yemeğin lezzeti hayatına lezzet katacakmış gibi!

Çünkü eksik bıraktıkların vardır sürekli kafanda!

Günlük rutin koşuşturmalarının yanı sıra, evinin kirası, çocuğun okulu vs, vs.....

Tamamlamak için hep uğraşırsın, ama her defasında yeniden eksilirler!

İşte Ankara'da çalışma hayatının fotoğrafı genellikle budur!

Memursun sonuçta, daha ne olsun?