Ankara'ya dair...

Hava soğuk...

Ankara sonbaharın gelmesiyle birlikte kendi karakterine tekrardan bürünmeye başlıyor; puslu ve gizemli... Bu atmosfer en çok yakışanıdır gözümde Ankara'ya.. Belki siz Ankara'yı gözünüzde soğuk devlet daireleri, sevimsiz binaları ve denizinin olmayışı ile bütünleştirdiniz ve onu soğuk ve uzak olarak nitelendirdiniz.. Haksızlık etmeyin derim...

Bugün akşama kadar kapalıydı hava. Bulutlar güneşin ışıklarını salmasına geçit vermediler. Yağan yağmurla birlikte ağaçlara zar zor tutunan sararmış yapraklar yavaş yavaş toprakla buluşmaya başladılar.. O vakitlerde bu manzarayı eski sokakları ve iki katlı binaları ile Kumrular Sokak'ta izlemesi en güzeli olurdu. Serin yağmurda yürümek, hafifçe üşümek ve belki de biraz ıslanmak damlaların altında... İnsan kendi yüreğine o anlarda daha güzel kulak verebiliyor bence. Sonbahar, evet yaraşıyor Ankara'ya... Şiirlerde kullanılan betimlemeler gibi aynı, ya da sarı ve turuncu renkleri hakim olan bir yağlıboya tablo usta bir ressamın fırçasından çıkmış...

Evet, bugün biraz romantik takılıyorum yağmurun ve Ankara'nın getirdiği etkileşimlerle. Ankara'nın hüznü vuruyor yüreğime. Sakinliğini sürüyorum bu hissin.. Son günlerde olmadığım kadar huzurluyum..

Sevgilerle...