Anlık ses

Şimdi bakınca geriye “bize ne kaldı?”, diyorum. 21 yaşında ama yaşlı bir kız. Hayat deme sakın yaşamayı bilmiyorsun kızım, diye sinirleniyorum.

Bir bedende iki ruh… Zaman anca birbirini yiyen iki ruh. Sevmeyi bilmeden bu bedende çürüyecek iki ruh.

Ne deyim kızım sana herkes aynı. Sana teselli cümlelerinden başka bir şey yok ceplerimde. Biraz küçültsen mideni belki doyarsın bu toprakta hüküm sürenlerin artıklarıyla. Yok öyle kitaplarda anlatılan başarı öykülerinde hayat bulmak. Ne de olsa sen kırık umutlara, karşılıksız kalmış sevdalara parasızlığa… vb gebe bir ülkenin çocuğusun dimi. Neden sesini çıkarıp atıklardan olasın ki…

Aslında sizlerin işi zor be kızım, ben bir anlık sesim sana söylenirken tıkandım sizler ise insan.