Anne

Sözlükteki karşılığı,  

Çocuk doğuran kadın. 

Ne kadar da sıradan bir tanım. 

Anne, tanımlanamayan,  

Anlamlandırılamayan,  

Kelimelere sığmayan tek varlıktır oysa. 

Eve girdiğinizde önünüze konulmuş 

Yumuşak bir terliğin sunduğu sıcaklıktır anne... 

Tencerenin kapağını açtığınızda 

Yüzünüze vuran mis gibi bir tarhananın buharı,  

Kahvaltıda peynirin yanına yerleştirilmiş 

Kekikli domates diliminin zerafeti,  

Yüzünüzü sildiğiniz havludaki lavanta kokusudur anne... 

Damağınızda çocukluğunuzdan kalma 

Bir vişne reçelinin buruk tadı,  

Kulağınızda eskiden kalma bir ninni nakaratı,  

Gözlerinizde sevgiyle hüzün arası 

İçinizi ısıtan bir bakıştır anne... 

Düşüp dizinizi yaraladığınızda 

Acınızı dindiren bir merhem,  

Ateşlenip hastalandığınızda 

Sizi gözleyen gözdeki elem,  

Kışın ayazını size hissettirmeyen 

El örgüsü bir yelektir anne... 

Bazen saçınıza takılmış bir kurdelenin beyazı,  

Bazen çantanıza konmuş böreğin dayanılmazı,  

Bazen banyonuzdaki amonyak kokusu,  

Temiz bir yatakta ikindi uykusu,  

Yazın buzlu bir limonata ferahlığı,  

Kışın limonlu bir ıhlamur sıcaklığıdır anne... 

Daha öyle çok şeydir ki anne,  

Öyle çok şeydir ki... 

Güvendir, sevgidir, özendir. 

Karşılıksız, çıkarsız size sunulan hayat,  

Beklentisiz saçınızı okşayan el,  

Yorulduğunuzda yaslandığınız duvar,  

Acınızı en çok çeken yürektir anne... 

Yıllar gençliğini alıp gittiğinde,  

Bir köşede unutulmuş eski bir vazo değil... 

İçinden taze çiçekleri eksilmeyen,  

Evimizin en güzel yerini süsleyen,  

Paha biçilmez, kıymeti sonsuz,  

En değerli hazinemiz anne...