Anneannem

Bugün acı bir haber aldım. Aslında acı olan haberin kendisi degildi.

Çünkü uzun zamandır hasta olan anneannem vefat etmişti. Neydi o zaman bu kadar acı olan benim için.

Ona birkez bile söyleyememiş olmamdı onu ne kadar sevdiğimi...

Kendi kendimize bile fısıldayamazken birini sevdiğimizi ne kadar da kolay haykırıyoruz oysa birbirimizi sevmediğimizi...

Tekrar geri gelse yaşadığımız güzel günler sarılsam, ağlasam, öpsem söyleyebilsem keşke onu ne kadar sevdiğimi.

Duysa benim sesimden en güzel sevgi sözlerini...

Hiç sıkılmadan dinlesem o da anlatsa yine o eski günleri..

Ama nafile her şey boş..

Birilerine ulaşmışsa bu yazı geç olmadan söylesin söyleyebilsin lütfen sevdiklerine onu ne kadar sevdiğini.

Bırakın esaretten sevgi sözlerini ulaşsın gitmesi gereken yere..

Bir daha böyle yazılar yazılasın sevilenin arkasından, keşkeler olmasın.

Canım anneannem gittiğin yerde mutlu ol..

Mekanın cennet olsun.

Seni çok ama çook seven torunun..