- Kategori
- Güncel
Anneler Gezi İçin Direnişte
İkizler Devrim Market'ten abilerinin verdiği simiti kemirirken...
Bir müddettir başbelası olarak nitelenen twitter’da bu tabelayla (#AnnelerGeziİçinDirenişte) görüş ve düşünce paylaşıyor anneler. Ben de, bu tabelayla olmasa bile attığım tivitlerle Gezi Parkı direnişi için oldukça net bir duruş sergilediğimi düşünüyorum. Ama yine de tivit atmaktan bir adım öteye gidip birkaç kelam etmek istedim naçizane. Konuyu fazla uzatmadan izninizle “ben” neden “direndiğimi” yazayım isterim. İşte benim, bir anne olarak Gezi Parkı direnişine destek vermemdeki naçizane gerekçelerimden birkaçı:
Her şeyden önce anne olduğum için…
Çocuklarım beton blokların arasında güneşten pişerken değil de, çimenlerin üstünde ağaç gölgesinde özgürce koşturabilsinler diye….
Yarın öbür gün büyüdüklerinde “Annecim, elinde bir şans varken neden hiç ses çıkarmadın? Neden hakkımızı/yeşilimizi savunmadın? Bizim için bir şeyler yapmadın?” demesinler diye…
Yıllarca uyarıldığım “Çimlere basmayın” tabelalarına inat olsun diye…
Yaşadığımız şehrin nefes alabildiği ender yeşillikler korunabilsin diye…
Her yer rant peşinde koşanların eline düşmesin diye…
Aslında aynı gemide olduğumuz farkedilsin, bunu hepimiz farkedebilelim diye…
Çocuklarım AVMlerde değil, parklarda büyüsün diye…
Onlar kendilerini ifade edebilsin, yaşadıkları şehirde olan bitenlere dair söz hakkı sahibi olsunlar diye…
İnsanların korku terörüyle susturulamayacağı farkedilsin diye…
Haber alma özgürlüğü kısıtlanmasın diye…
Medyanın gerçek yüzü su üstüne çıksın diye…
Mizahın rengarenk yelpazesi farkedilsin diye…
Çocuklarım da haklarının arkasında durmaya karar verdiklerinde hiçe sayılmasınlar, sesleri daha gür çıksın diye…
Kendi kendilerine otosansür uygulamasınlar diye…
Çapulculuğun iyi bir şey olduğunu bilsinler diye…
Korku dolu bir gençlik yaşamasınlar, yürürken arkalarına bakmasınlar diye…
Polisin gerçek varlığının onlara karşı durmak değil, onları korumak olduğunu hatırlasınlar/hatırlatsınlar diye…
Kızlarımın kaç çocuk doğuracaklarına, kürtaj olmak isteyip istememelerine başkası değil kendileri karar verebilsinler diye…
Birlik ve dayanışmanın ne demek olduğunu öğrensinler diye…
Aslında bu “direnişin” sen-ben, siz-biz ayrımı olamayacak kadar bütünleyici olduğu farkedilsin diye…
Kızlarım benim belki de farkında olmadan yıllardır kendi kendime uyguladığım kılık kıyafet otosansürünü uygulamasın, gidecekleri semte ve alacakları kem gözlere göre kıyafet giymesinler diye…
Kibirin en büyük günahlardan biri olduğunu hatırlasınlar, kibirli insanlar olarak değil, gerektiğinde özür dilemenin en büyük erdem olduğunu bilerek büyüsünler diye…
Etraflarındakilerin dalkavuk olup olmadığını iyice görebilsinler diye…
Kulaktan dolma bilgilerle, önyargıyla yaklaşmasınlar, duyduklarını kendi gözleriyle görüp doğrulasınlar, sonra adım atsınlar diye…
Ama en çok da sadece kendi gibileri değil, karşı fikirden insanları da açık fikirle dinleyerek ortak noktada buluşabilmeyi en azından denesinler diye…
Anneyim ben anne… Ve #AnnelerGeziİçinDirenişte
Nokta.
- Toplam blog
- : 83
- : 1446
- Kayıt tarihi
- : 03.10.11
Uzun yıllar plazalarda dirsek çürütmüş, son yıllarda refahı evden çalışmakta bulmuş ikiz kız anne..