- Kategori
- Şiir
Annem gelecek
Örümcekler
çıkın demir merdivenlerin altından
toplayın bahtıma sapladığınız ağlarınızı
annem gelecek birazdan
sökük ceplerinden bebeklerim çıkacak
ve tarakta unuttuğum saçlarım
tek tek toplayacak, kış ayazı kalbime takacağım
yeniden yanacak gözümdeki kandiller
annem avuçlarıyla gizlerken gözlerimi
rüzgarlar
söndüremeyecekler
II_
ah benim annem
sen hele bir gel
yaz gelecek yüreğimdeki köye
çehresi gülecek insancıklarımın
acı türküler çalınırken bile
bir yerlerde vurulmayacak kabahatsiz umutlar
özgürce söylenecek insanlığı metheden şarkılar
attığın her adımda benim annem
bir bayrak daha özgür kalacak yıkık burçlarımda
yere düşen kelebek kanatlarından
tasası olmayan yürekler dikeceğim sana avuçlarımda
III_
Her seher yeniden canlanıyorsa cihan
içimdeki ölü çocuk da yeniden
kurumuş gözlerimdeki boncuk da yeniden
benim olacak
olacak anne
IV_
ah benim boynu bükük köy çiçeğim
yazmandan bir dal koparıp çiçeksiz koynuna dik
gözlerin lale açar belki, dudakalrın gelincik..
alnındaki kesikler yeni bahar
çıkart çatlamış ellerini ceplerinden
senin ne ayıbın var
bırak toprak utansın ellerinden
hadi
sildim yanaklarımı bekliyorum
benle bekliyor suya düşmüş kandillerim
umut sensin yere dayanıp kalkacağım dizimsin
yeniden yüzüme bakacak yüzümsün
gelmezsen gözlerime ne derim ANNE
hadi gel
çok ağladım gel anne...