- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 430
Apansız...

Fotograf için Merve Örolaya teşekkürler...
Ap ansız yaşanır yalnızlıklar,
ap ansız kalır insan tek başına,
yanında taşıdığı onca kalabalıklar,
bir başına kaldığında ancak yok olurlar.
Kimse sevmez olur artık,
kimse aramaz olur,
ve inan ki kimse söz etmez olur,
senin kim olduğundan.
Kimse bahsetmez olur,
sevdiğin o umarsızdan,
ama herkes bir anda sen olur,
terk edildiğini o an anladığında.
Tevfik Münzevi 04/09/2010
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

DAha 30 ların başındasın... Bırakt bu ağbin derdine yansın:-) Çok güzeldi.. Özletmiştin o naif yüreğini... Sevgi ve saygımla...
yeşilsoğan 05.09.2010 10:08- Cevap :
- Dilemem hiçkimseye yalnız geçecek bir ömür, hele ki sevdiğim dostlarıma, yazgıysa şayet gerçekten bu, biliyorum büyük bir aşkın habercisidir kimsesizlik denen bu mendebur...yeşilsoğan yine hoşbuldum...sevgi ve saygılar... 06.09.2010 2:04
Merhaba Tevfik kardeşim, şiiriniz çok güzel... Şizi tebrik ediyorum. Apansız yaşanır yalnızlıklar, dediğiniz gibi ve apansız da biter! Sürekli olsaydı zaten hayat çekilmez olurdu, ne dersiniz?
Dr Atanur Yıldız 04.09.2010 16:11- Cevap :
- Acilen herkesin gönlüne göre bir sevda diliyorum ve size de en içten teşekkürlerimi sunuyorum...sevgiler, saygılar Sayın Yıldız 04.09.2010 17:37