Aşk güzel şeydir beyler, korkmayalım!

(Ezginin Günlüğü - Sevişme Vakti)

https://www.youtube.com/watch?v=yAedZP31_vI

Ne kadar da kolay bizim yaşadığımız coğrafyada ölmek, öldürmek… Kendini feda etmek, fedailik, kapı kulluğu, birinin/birilerinin adamı olmak; onlar için canını vermek, peyalık, askerlik, neferlik… Oysa yaşam ne kadar da naif, ne kadar da değerli ve tek… Oysa sevmek, âşık olmak, kendini bir sevdanın içinde tanımak; insan olduğunun farkına varmak dolu dolu coşkuyla, kendinin bile o güne değin fark etmediğin, uyuyan yönlerini keşfetmek ve hayatı sevmek hepsinin nihayetinde, yaşamı anlamak, sırrı çözmek; ne kadar da güzel…

Aşkı bilmeyen yaşamı sevemez, aşksa; kızlı-erkekli bir meseledir efendiler! Dünyada savaşın, kinin, nefretin, ayrımcılığın yerine; sanatın, bilimin ve aşkın tohumları ekilseydi bugün daha az acı çekiliyor olurdu emin olun. Hayatında bir kez bile olsa sevdayla, aşkla tanışan birisinin hayata, yaşama dair herhangi bir şeye zarar vermesi çok zordur. Çünkü sevgi insanın içinde gittikçe büyüyen bir duygudur. Siz birisini sevdiğinizde ya da birisi tarafından ciddi anlamda büyük ve derin sevildiğinizde; bu duyguları hissettiğinizde daha çok seversiniz yaşamı ve yaşama dair her şeyi. Çünkü daha çok sevebilmeniz ve sevilebilmeniz için; ruhunuzun, kalbinizin o güzel duyguya daha çok maruz kalabilmesi için daha çok, daha sağlıklı yaşamalısınızdır. Bu yüzdendir ki âşık olanların yüzünde; gençliğin, yaşamın, mutluluğun ışığı görülür! Seven kişi hayata daha çok bağlanır, daha çok sarılır. Bu yüzdendir ki sevdalı kişi ölüme karşı durur dimdik...

Allah’ın bile kızlı-erkekli yarattığı, eşli-arkadaşlı var ettiği, rengârenk halk ettiği bir düzen bu. (Bakınız; yazı için kullanılan resimdeki öpüşen kuşlar. Onlar için de yasal düzenleme yapılacak mı?!..) Kimsenin, kimin nerede nasıl yaşadığına(tabii ki herkesin birbirinin yaşamına/hayatına saygı duyması koşuluyla) karışma hakkının olmadığı bir dünya bu. Kaldı ki kişi özel hayatı anayasanın 20. maddesi ile de açıkça garanti altına alınmıştır. Kim olursanız olun, ne olursanız olun; kimsenin özel hayatına değil karışmak; gözünüzün ucuyla bile dokunamazsınız, dokunamamalısınız, dokunmamalısınız! İsteyen kızlı-erkekli yaşar, isteyen tek yaşar; herkes kendi hayatından kendisi mesuldür. Demokrasi bunu gerektirir. Demokrasi başkalarının yaşama hakkına/yaşamına saygı duymayı gerektirir. Demokrasi sevmediklerinizi/benimsemediklerinizi de kabullenmeyi, sindirebilmeyi gerektirir.

“T.C. Anayasası - 20. Madde - A. Özel Hayatın Gizliliği

Herkes, özel hayatına ve aile hayatına saygı gösterilmesini isteme hakkına sahiptir. Özel hayatın ve aile hayatının gizliliğine dokunulamaz.”

Hep hatırlarım üstat Adnan Yücel’in o güzel dizelerini “Bitmedi o kavga bitmeyecek/Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek”… Hayat bu; bazı şeyleri tekrar tekrar hatırlamayı ve hatırlatmayı gerektiriyor işte bazen… Yeryüzünde mutluluk, huzur, barış istiyorsak; bilimi, sanatı, aşkı daha çok teşvik etmeliyiz. İnsanı yaşama daha çok bağlayan her şey, yaşamayı daha çok sevdiren her şey; insanoğluna da, -üzerinde acımasızca tepindiği- yaşlı yerküremize de daha çok iyilik, daha çok güzellik getirir; unutmayalım…

Ve aşk güzel şeydir beyler, korkmayalım!..

Aşkı teşvik edelim; bu iş böyle çözülür!