Aşk zamansız geldiği anda vurur insanı

Yazlar kışa dönmeden gelsin istersin umduğun bir aşktır, umduğun taş başını yarandır.. Zaman geçer birbirini kovalar akrep ile yelkovan, sen ise sadece izlersin, kavuşmayı bekler yüreğin direnirsin..

En küçük parçadan bile büyük umutlar yaratırsın umudun olur tesellindir aşk, yine onda kaybolmak için beklersin..

Kapını çalmaz halbuki,aşk zamansız gelir sana sormadan ben gelebilir miyim demeden..
Kim o? demeden..
Bir bakmışsın ki o zaten yer edinmiştir yüreğinde..

Zamansızdır kapını çalmadan içeri girmesi içeri zamansız geldiği anda vurur insanı, yanlış ya da doğru kararlar arasında cebelleşirsin..

Ya teslim olursun dolu dizgin tüm benliğin ile..

Ya da kanadı kırık serçe misali yaralısındır..

Zamana bırakamazsın zamansız gelmiştir vurulmuşssundur Leyla’nın aşkı ile Mecnun gibi çöllerde..

Bilmeden tatmadan teslim olursun oysaki, bakarsın etrafına hala olduğun yerdesin tek farkı kapılıp gitmişken güneş bir başka doğar şehrinde. Günün sıcaklığı eritir işini ve sen zamansız gelen aşkta kaybolursun..

Teslim olmak istemeden, çoktan teslim olmuşssundur..

Aşk tesadüfleri severken,

Aşk zamansız gelir..

Benliğini, ruhunu, yanına alır ve götürür..