Aşk

Öyle zamanlarım var ki,

Küçük bir eşyayla gözlerimin dolduğu,

Sevdiğin bir yemeği yiyemediğim zamanlarım...

Aşkımı özlemimi anlayamadığın acılarımla dolu,

Bedenimden ayrılıp her şeyi terk etmek istediğim,

Dolaştığımız yerlerde kokunu hissettiğim zamanlarım...

Ağlamaktan yolumu göremediğim.

Yürürken yanımda hissettiğim zamanlarım...

Nefesim olup içime dolduğun,

Huzurum olup içime aktığın zamanlarım...

Karşımda oturup beni izlediğin,

Aşkını sevgini kalbimde hissettiğim zamanlarım...

Bazen seni hissedememekten korktuğum,

Rüyalarımda parmaklarına dokunduğum,

Peşinden koşup hep kaybettiğim zamanlarım...

Hıçkırmaktan nefes alamadığım,

Sensizlikten deli olmak istemediğim ,

Mecnun’u, hatırladığım zamanlarım...

Ölmek, ölmek, ölmek ve sadece ölmek istediğim,

Hiç ama hiç ama hiç bir şey istemediğim,

Keşke ama keşke hiç tanışmamış olsaydım dediğim zamanlarım...

Yok olup sır olup gittiğini daha iyi anladığım,

Bu kadar sevebildiğim için şanslı olduğumu düşündüğüm zamanlarım...

Son gurur kırıntılarımın da seninle birlikte yok olduğunu bildiğim,

Sesini hep kulağımda hissettiğim zamanlarım...

Seni her geçen gün daha iyi anladığım.

Acının bana kattıklarını düşündüğüm zamanlarım...

Susmak, susmak, susmak ve sadece susmak istediğim.

Acı doruğa ulaşınca öz yaşının akmadığını öğrendiğim zamanlarım...

Baştan başa aşk olduğumu hissettiğim,

Sen olduğum, kendimden vazgeçtiğim zamanlarım...

Elinden tutup yıldızları dolaşmak, o bulutsunun kalbine gitmek,

Evreni keşfetme coşkusunu yaşadığım zamanlarım...

Öyle zamanlarım var ki, ayrılığın kader olduğunu bildiğim,

Seninle ölümce kavuşabileceğim zamanları beklediğim...

Uzayyolcusu