Aşkın ve zaferin romancısı: Halide Nusret Zorlutuna

(1901, İstanbul-10 Haziran 1984, İstanbul),

Türk şair, yazar, öğretmen. Halide Nusret'in babası Avnullah Kazimi Bey, 1908 yılında "Fedekeran-i Millet Cemiyeti" adlı bir siyasi parti kurup muhalefete başladığı için İttihat ve Terakki Partisi yönetimi tarafından yıllarca sürgün ve zindan hayatı yaşamak zorunda bırakılır. Bu nedenle Halide Nusret çocukluğunda babasını çok az görür. Avnullah Bey bir süre siyasetten çekilmeyi kabul edip Kerkük'te mutasarrıf olarak görevlendirildiğinde ailecek Kerkük'e giderler. Halide Nusret, bu dönemde özel hocalardan ders alarak Arap ve İran dillerini alır.

Kerkük'teki çocukluk yıllarını Bir Devrin Romanı adlı anı kitabında anlatır. Aile, I. Dünya Savaşı'nın başladığı sırada İstanbul'a dönünce Halide Hanım Erenköy Kız Lisesi'ne devam eder. Bu okulda orta tahsilini yapmakta iken babasını kaybeder. Babasının ölümü üzerine yazdığı "Ağlayan Kahkahalar" adlı yazısı 1917 yılında Talebe Defteri adlı derginin yarışmasında birinci olup yayımlanınca edebiyat dünyasına ilk adımına atmış olur. Lise öğrenimini tamamladıktan sonra bir süre İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde eğitim görür. Ekonomik koşullar nedeniyle çalışmak zorunluluğu doğunca Darülmuallimat sınavlarına girer ve öğretmen olma hakkını elde eder. Öğretmenlik mesleğini çok sever ve kendisinin öğretmen olmak için yaratıldığı inancını her zaman ifade eder. İstanbul'da öğretmenlik yaparken bir yandan İstanbul Darülfünun'da Tarih Bölümü'ne devam eder ve İngilizce öğrenir.

Halide Hanım, 1924'te Edirne Muallim Mektebi'nde başladığı öğretmenlik görevini sırasıyla Kırklareli, Kars, Ardahan, Urfa, Karaman, İstanbul ve Ankara gibi yurdun çeşitli yerlerindeki liselerde yıllarca sürdürür. Evlilik hayatı, eşinin 45 yıl sonraki vefatına kadar sürer. Çok severek yaptığı öğretmenlik görevinden 1957'de Ankara Kız Teknik Öğretmen Okulu'nda çalışmaktayken kendi isteğiyle emekliye ayrılır. Öğretmenlikle ilgili anılarını "Benim Küçük Dostlarım" adlı kitabında toplar.

Halide Nusret, Küller adlı ilk romanını 19 yaşında iken kaleme alır. Milli Mecmua, Türk Kadını, Kadınlar Dünyası ve çeşitli dergiler ile Sabah, Hürriyet gibi çeşitli gazetelerde yazıları yayımlanır.

1923'te yayımladığı Hanım Mektupları adlı eseri ile edebiyat dünyasında ilgi uyandırır. Şiir yazmaya mütareke yıllarında başlar. Kurtuluş Savaşı'nın etkisi ve heyecanıyla millî edebiyat gibi çeşitli akımlara katılır. Millî duygularla kaleme aldığı “Git Bahar" adlı şiiri tanınmasını sağladı.

Halide Nusret, genç yaşlarından itibaren sosyal kuruluşlarda ve hayır cemiyetlerinde çalışır. Türk Kadınlar Birliği, Türk Ocakları, Halkevleri, Muallimler Birliği, Yardım Sevenler Derneği, Söroptomistler, Çocuk Haklarını Müdafaa Cemiyeti ve Çocuk Esirgeme Kurumu (Himaye-i Etfal Cemiyeti) yönetim kurullarında uzun yıllar hizmet verir.

1959'daTürk Anneler Derneği'ni kuruluşuna öncülük eder. Türk Dil Kurumu'nun da kurucu üyelerindendir. 1975 yılı Birleşmiş Milletler tarafından “kadın yılı” olarak ilan edildiğinde “Kadının Sosyal Hayatını İnceleme ve Araştırma Derneği” tarafından düzenlenen sergi ve toplantıda Halide Nusret’e “Ümmü'l-Muharrirat” (kadın yazarların annesi) unvanı verilir. 1983 yılında ise Basın Yayın Genel Müdürlüğü ile Türk Basın Birliği tarafından “Basın Mesleği’nde 50. Yıl Şerefli Hizmet” belgesiyle plaket verilir.

Şiirlerinin  yanında, Sisli Geceler (1922), Gül'ün Babası Kim (1933), Aşk ve Zafer (1966), Aydınlık Kapı (1974), Büyükanne (1971), Beyaz Selvi (biyografik roman) Hikâye Değiştir Hatıra Değiştir, Benim Küçük Dostlarım (1948), Bir Devrin Romanı (1978), Mektuplar Değiştir Hanım Mektupları (1923), adlı romanları bulunmaktadır.

Halide Nusret Zorlutuna'nin 1966 yılında yazmış olduğu 'Aşk ve Zafer " adlı romanı, belgesel nitelikte bir romandır.