Asla hoşçakal ''dostlar''

Birbirlerini görmeden duymadan seven sayan insanlar varmış. Öyle çok severlermiş ki birbirlerini ne kadar mesafe olursa olsun aralarında o kadar da sıkı sıkıya bağlıymış bu insanlar..

Görünmeyen ama hissedilen beyaz saf bir ışıktan yapılmış sevgi bağlarıyla bağlıymışlar onlar.. Gönül gönüle kardeşlik türküleri söylerlermiş hepbirlikte..

Yaradan kendinden bir armağan sunmak istemiş insan denen bebeklere ve üflemiş onlar doğmadan önce ruhlarına.. İşte buyüzden birbirlerine sıkısıkıya sevgi bağlarıyla bağlı bu insanlar, birbirlerine yansıttıkları ışık huzmeleriyle yine birbirlerinin ışığına süzülen, gülen, bir ışık pırıltısıymış hepsi.. Hani;düşmesinler kopmasınlar ayrılmasınlar diye birbirlerinden..

Dünya ve insanlar ama ellerinde olarak ama olmayarak, gittikçe kirlenip pislendikçe bu hayatta yaşarken; hırçınlaşır gerilir yakıp yıkıp, yağıp esmek isterlermiş.. Hatta! Yerle bir edip dünyayı göz görmeden, kıyametle birlikte uzaklaşmak isterlermiş evrenin sonsuz sonsuzluğuna..

Uzaklaştıkça bu canlılar haklı olarak birbirlerinin sinsi gölgelerinden, görünmeyen ama hissedilen kinlerinden, daha da uzarmış aralarındaki mesafeler.. Bu mesafeler yüzünden uzak kalan bu yürekler, sessiz ve gizlice yine birbirleri için üzülüp ağlarlarmış kendi içlerinden..

Sevginin ışığı ne kadar gerilse de aralarında, kuşlar uçarak yükselseler de göğe, balıklar dalsalar da derinlerine denizlerin, uzaklıklar da uzaklaşsa kendi halinden, ışığın hatları gerilince birbirlerinden sadece canları acırmış bu canların.

Görünmeyen hüzünler, vedalara çanak açar sonra da mangalın közü gibi yakarmış insanın ciğerini. Bazen de nefessiz ölümler beklermiş insanca sevenleri..

Nereye gidersek gidelim nereye varsak da varalım her kısır döngünün köşe başında sinsi düşüncelerle karşılaşırız. İşte, böyle bir bilinmezliğin kollarında, sevginin de sinirleri gerilir canı yanar, acırmış. Çıkan hırıltılar insan seslerine karışır, bazen bir şiir, bazen bir iki satır yazı olarak alnımızın yazısıyla buluşurmuş. Sonra, hüznün nefesi renklere bölünürmüş; sarı kırmızı mavi yeşil pembe gri bazen de siyah giyinirmiş.. Ama asla kopmazmış ümitler!

Hiç unutmayalım! ''Sabır ümitleri körükler ''

Birbirlerini seven sayan insanların kalplerinde yaşayan gözle görülmeyen ama hissedilen o kutsal ışık; insanlar ne kadar uzaklaşsa da birbirlerinden sevginin ışığıda o kadar gerilip çok canımızı yakarmış acıtırmış, ama asla kopmazmış.. Neden mi efendim ? Kopmasına izin vermeyiz de ondan!

Diliyorum Allah'tan, kırılan ümitlerimizin tam ortasından güçlenmiş ve yenilenmiş olarak bembeyaz düşler ve yeni yeni umutlar doğar inşallah hepimizin hayatından..

Sevgili Aydın Sevinç beyefendi ve MB. ayrılmayı düşünen veya ayrılmış ama haberimin olamadığı, bütün dostlara sesleniyorum!

Okuyor musunuz duyuyor musunuz bilmiyorum ama! ASLA HOŞÇAKALINIZ DOSTLAR!!

Sizler sevgiyi saygıyı hak edenler, saygın bir MB. üyelerisiniz ve biz MB. olarak hepimiz bir aileyiz ve birbirimizi seviyoruz sayıyoruz bunu unutmayalım ve hep hatırlayalım lütfen..

Sevgili Aydın bey, ailenize eşinize bize bana (çingen sabişe) bir ''Çingen pilavı'' yapmaya ne dersiniz?

http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=27542 ''ÇİNGEN PİLAVI'' Tarifi: Aydın Sevinç Beyefendiden.

Özel Not! Efendim Aydın Sevinç Beyefendi dostumuzun dışında, başka dostların ayrıldığını ve ayrılacağını okuyorum bazı dost yazılardan. Dost ayırımı olmaz düşüncesindeyim. Bu sebeble bu seslenişimi Aydın Sevinç beyefendinin değerli anlayışlarına sığınarak ve hiç bir dostumu ayırdığım düşünülmemesi için! '' ASLA HOŞÇAKALIN DOSTLAR'' olarak değiştirmeyi uygun gördüm.. Hepinize sevgim saygımla..

Melekler MB.ailemizin yüreğinden öpsün.

Yedi düvel gönüllere Beyaz Düşler paylaşımıdır! ( Sabiha Rana )