Asma kilit

Ben seni bitirdim

Koklamaya kıyamayıp sakladığım yerde.

Gözümden, gönlümden sakınırdım oysa.

Öylesine kutsamıştı ki seni bu deli yürek.

Pamukların arasında

Gül suyu kokardı burnuma senden

Mis gibiydi özlemlerime inat.

Kendime bile yasakladığımdın sen,

Kayboluşlarına korkumdan.

Bir kem gözlerden korktum

Bir de beni sevmeme ihtimalinden.

Sana doğurdum en yasak sevişmeleri,

Aramıza girmesine izin veremediğimdi,

Hasretti içimi acıtan.

Ben sevdim, en çok ben kanattım içimi

Senin gidebileceğinin gerçeğinde.

Kalmayı göze alamadığında bile

Kandırdım kendimi,

Daha da derinine soktum.

Sanki çelikten bir kafesteydin,

Kimse alamazdı seni ben vermedikçe.

Geceme doğan aydınlıktın sen.

Tenimin üzerine düşen çiğ tanesi...

Şimdi gidiyorum diyemezsin,

Bana hacizlisin.

Benim kalbimde

Zimmetindesin sonsuzluğunda ölümümün.

Yaralar açıyorsun iyileşmesi imkânsız olan,

Dilinin ucunda zehir var sanki

Vedalardan doğan.

Sakın bir daha dillendirme ayrılığı,

Beni ay ışığının altında

Üzerime serili kara toprakla buluşturma.

Yokluğundan korkular doğurmasın bir daha

Bu bakire aşk.

Senin olduğundan emin olmalısın ki

Buluşabilsin iki beden tek bir yolda.

Emanetçi değilim ben!

Sevgili!

Ya bende kalmalısın ya da bende.

Veremem seni öyle her isteyene,

Her istediğinde.

Ya da “Ben seni sevmedim ki!” diyebilmelisin

Gözlerim gözlerine değdiğinde.

İnandırmalısın beni tek tarafında,

Tek başıma olduğuma.

sözlerimin bereketsizliği

Bir son yazıyor

İnanmak istemesem de.

Senin bende olmadığını vuruyor yüzüme.

İnanmak istediğim yatıyor düşüncelerimde,

Veda zamanı şimdi ufuk çizgisinde.

Ahımı sarıyorum senin cesaretsizliğine.

Tercih senin artık.

Ben, benim olanlarla buradayım.

Yaşadıklarımdan pişman olmayan cesaretimle...

Vicdanımı da çıkardım gözden.

Ne olacaksa olsun.

Anlamıyor işte bu kalp sözden.

‘’Sen yüreğimdeki asma kilittin

Anahtarında firar ettiğim

***

’