Asma yaprağında sardalya

Hafta sonunu kuzenimde geçiriyorum. Bütün hafta sonu yan -gel -yat meselesini başarıyla uyguladım. Kalkıyorum, kahvaltı hazır. Sonra öğle yemeği. Sonra çay saati. Sonra akşam yemeği. Hiç birşeye elimi sürmeden 2 gün geçirdim. Taa ki, Pazar öğle yemeğine kadar.

Sabahtan sardalyalar ısmarlanmıştı. Taze mi, dünkü mü, bugün balık geldi mi falan derken sardalyalar geldi. Bahçeden asma yaprakları toplandı. Izgara yakıldı. Ben domates salatası yapmaya gönüllü oldum. Aman ne çok iş! 4 kişiye salata yapmaktan ne çıkar. Hele de domatesler domates gibiyken. Benim anne-baba evimde domates salatası soğanla yapılır ve başka birşey de konmazdı. Evde olduğum zamanlarda ben de böyle yapmaya devam ediyorum. Soğanlar salata doğranıyor. Tuzla ovuluyor. Durulanıyor ve suyu sıkılıp, lüzumuz sıvılardan kurtulunuyor. Servis için hangi kaseyi kullanaksanız - biraz derin olmasında fayda var, kenarsız olmasın- soğanları içine koyun. Üstüne kabukları soyulmuş, karpuz dilimi kesilmiş domatesler konulur. Üzerine tuz, tercihan kaba deniz tuzu tercih edilirse daha da iyi. Tabii, bu sadece tercih meselesi değil. Eğer taneli deniz tuzu bulunduruyorsanız ve bunu değirmenle ya da havanda ufalayarak kullanıyorsanız ne ala. Yoksa, normal tuz koyun.

Neyse, dağıldım biraz. Mesele tuzu koyup, salatayı karıştırmadan minimum 30 dakika, maksimum 60 dakika bekletmekte. Beklerken, tuzlanan domatesler kendi sularını salıyorlar. Yani kendi soslarını kendileri oluşturuyorlar. Sonra yeme zamanı geldiğinde de üzerine sadece sızma bir zeytinyağı koymak yeterli oluyor. İşte ben de bu salatayı yaptım. Kuzen, balıkları asma yapraklarının arasına dizdi. Çok da uzun sürmedi pişmeleri. Salata, balık ve güzel taze ekmek şahane bir yemek oldu. Haa, bir de tabii ki yanında buz gibi beyaz şarabı da unutmamalı.